De Huisarts

Ik heb vakantie.
Maandag zou ik bij een vriendin in Amsterdam slapen, die daar tijdelijk een kamer huurt.
We zaten op een terras in Oost pizza te eten en bier te drinken. Dit was een speciale deal voor maandag tot donderdag.
Ik voelde mij niet helemaal lekker, een beetje buikpijn. Verder niks aan de hand. Rustig eten zou wel helpen.
Opeens werd het licht in mijn hoofd en zette ik mijn ellebogen op tafel, met mijn hoofd in mijn handen.
Een paar seconden later werd ik wakker, op de grond, doordrenkt met bier, en vooral gedesoriënteerd.
Waar ben ik? Ik zag twee vrouwenhoofden, die ik niet kende. Later pas mijn vriendin. Ik was maar een paar seconden weggeweest zeiden ze. Heb jij epilepsie? Nee dat heb ik niet. Ik had nu door waar ik was, op de grond op het terras, flauwgevallen. Dit had ik al jaren niet gehad. Ik voelde mij gewoon prima. Buikpijn was zelfs minder.
We zijn even blijven zitten en daarna naar huis gegaan. Was het eenmalig? Huisarts bellen of niet?

Gisteren, op woensdagavond, was ik een drankje aan het doen met een vriendin, dichtbij huis. We waren net naar De Reünie geweest in de Pathé, die flink tegen was gevallen. Ik kreeg weer het gevoel dat ik maandag had, voordat ik flauwviel. Rustig ademen en cola drinken. Gelukkig niks aan de hand. Eenmaal thuis hevige hartkloppingen en knallende hoofdpijn. Toch maar de huisarts bellen morgenochtend. Ik had me net ingeschreven bij een nieuwe in mijn 'nieuwe' (al sinds een jaar) woonplaats, dus ik zou misschien al op afspraak kunnen komen. Ik kom er nooit, bij de huisarts. Ik hoop dat het niks ergs is.