Alweer babysitten

De telefoon ging tig keer over. Ik nam expres niet op.
Staat er ineens een groene auto voor de deur.
Dus Nina haar vriend en plus nog alle 3 de kinderen in slaap gevallen.
Lullig om ze zo weg te sturen dus ben ik alsnog meegegaan.
Ook om de thuissituatie te ontvluchten.
Ik wil zoiezo een andere richting op met mijn leven. Door gewoon helemaal weg te zijn en mijn eigen weg op te gaan groei je des te meer en vredig uit elkaar.

We rijden naar het ziekenhuis om de kinderen even naar hun moeder te brengen.
Ik mag niet mee naar binnen wegens de coronamaatregelen.
Moeder wil effe wat smoken en gaat effe mee in de auto.
Later taaien we af naar huis.
Het huis is wat opgeruimder, badkamer deels schoongemaakt.
Ik mag niet in moeders kamer slapen maar moet in de kamer van dochter slapen op een hele vieze, gore, matras. Ik vraag aan vader of er geen laken is. Gelukkig word er een schone laken van zolder gehaald.


Ik ben weggegaan van huis zonder wat te zeggen.
Diep van binnen vind ik het sneu dat mijn relatie zo is gelopen maar ik zou niet meer weten wat Ik er verder mee moet.
Ondanks dat Nina's leven vies en chaotisch is ben ik dankbaar dat ik er gewoon even helemaal uit ben. Weg uit de sleur.
Het geeft weer ruimte om na te denken wat ik dan wel met mijn leven zou willen.
Ik heb me zelfs ingeschreven voor een andere woning ver weg van mijn woonplaats.



Vader is weer weg naar moeder die in het ziekenhuis ligt en nog steeds niet bevallen is.
Daarom moet ik hier blijven om de kinderen op te vangen.
Ik ga effe wat rauwe melk drinken en zelf ook naar bed.


Gr Art = Tiek
23 aug 2021 - bewerkt op 26 aug 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Artistiek
Artistiek, vrouw, 6 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende