EEN BEWIJS
VAN DE LAFHARTIGE
HOUDING VAN DE ACADEMISCHE
WERELD. OVERIGENS WÀS MS' formulering
enigszins ongelukkig, omdat hij impliciet de verantwoordelijkheid
verlegd v/h IT - dé wáre schuldige - naar de Israëlische regering, die op dàt moment
wel weer heel wat 'andere problemen' had! De Israëli's hadden zich gewoon gehouden aan hùn déél
v/d afspraak, al gemaakt in '67, dàt 't IT hèt Ròllenmonopolie behouden zou, mìts het àlle handschriften
publiceren zou. En dàt wàs nòg niet gebeurd. De Israëlische regering kòn aldus verweten worden dàt zíj déze
'eindeloze' situatie líet voortbestaan, maar ze was niet schuldig aan de situatie zèlf?! Zoals RE al spoedig besefte,
waren de meeste Israëli's, zowel wetenschappers als journalisten, maar nauwelijks
echt o/d hoogte van de wáre toestand!?
't Kòn hen ook niet veel schelen helaas.
En door deze onwetendheid en onverschilligheid kon die status-quo blíjven voortbestaan.
De ouwe Mòr hàd 't geluk Danny Boyarin & Uri Davis tegen tegen te komen in de maanden voor & na de Zes-Daagse in Yeroesjalayiem!
Zogezien waren die 'vóór- en naoorlogse' jaren beslissend voor de 'levensloop' èn vanzelfsprekend kom je dan terecht bij je voorouders van vóór 1900? Opa's, oma's, ooms, tantes, neven, nichten, buren, kennissen, vrienden & vriendinnen ... Twee wereldoorlogen & al die
volgende hubbels & strubbels: de ene vraag brengt je bij de volgende! Imaginatie, fantasie, feiten, haat/liefde, (on)begrip, de Kampen & ambtenaren, uniformdragers & politici, talloos vele ontmoetingen tussen 'vale ouwe' & Birobeidjan:
stukjes legpuzzel & 'verlichting'?
Wat kunnen we anders doen
dan via al die stukjes & brokjes
blijven spelen mèt feiten & ficties;
'n zoveelste Holbewoner
die wil
zien!!!