57 de dagelijkse praktijk kwam er op neer ~~~~~~~~

VOOR DE JODEN DAT ZE MOESTEN TOEZIEN HOE HUN TEMPEL GEWIJD WERD AAN ZEUS OLYMPIOS & HOE ONGELOVIGEN ZICH ER TE BUITEN GINGEN AAN LIEDERLIJKE FEESTEN EN ZICH VERMAAKTEN MET HOEREREN! Op de verjaardag van de koning moesten ze allen meedoen aan de gemeenschappelijke offermaaltijden en tijdens het feest van de god Dionysus moesten ook zij er omkranst met klimop meelopen in 'n optocht? 'n Aantal wetsgetrouwe Joden weigerde aan de voorschriften te voldoen en verkoos zo dan ook weer de martel-dood boven een leven in strijd met de voorvaderlijke wetten! Befaamd is het Verhaal van de 7 broers die weigerden om het hen voorge-zette varkensvlees te eten: de één na de ander werd voor de ogen van moeder aan de gruwelijkste folteringen onderworpen? Maar toch bleven ze standvastig, evenals hun moeder, die haar zoons beval om hun dood manhaftig onder ogen te zien! Ze werden aldus alle 7 ge dood evenals hun moeder: hun martelaarschap in de naam van de enige èchte Wáre G d van hemel & aarde zou navolging krijgen op 'n groter schaal! Je kunt je dus afvragen wat Antiochus IV bezield heeft om daar nu zoveel geweld ìn te zetten: want hoewel geweld in de zg. Oude Wereld een heel 'normaal' verschijnsel was & vele heersers met uiterst brute überacties 'n dubieuze reputatie opgebouwd had-den, hadden ze zich nog nooit op grote schaal schuldig gemaakt aan religieuze vervolgingen! Als ze al waren opgetreden dan hadden ze dat terughoudend gedaan?! Antiochus IV kon zich dus niet beroepen op voorbeelden uit het verleden; omdat de vervolging van de aan-hangers van de Joodse Godsdienst zíjn idéé was, kun je zeggen dat hij een nieuwe weg insloeg: die van de strijd v/h polytheïsme tegen 't monotheïsme, v/d goden tégen G d! Hoe we ook over Antiochus IV denken de vraag wie hij wèrkelijk was is moeilijk te beantwoorden omdat de Griekse & Joodse bronnen tegenstrijdige informatie geven?! De Joodse teksten schilderen hèm àf als de verpersoonlijking v/h kwaad; de Griekse auteurs zien hèm juist als een zeer waardig pleitbezorger van hùn cultuur èn als een vúrig strijder tégen 't bijgeloof van barbaren! 't ÌS té eenvoudig om hèm alleen maar te karakteriseren als dé dwáás (EPIMANES), 'n kwalificatie die Joodse schrijvers hem meegegeven hebben als een persiflage op zijn titel EPIPHANES ('de schitterende', of als perverse antisjemiet, die al direct bij zijn aantreden 't Plan òpvatte om Joden èn al hùn gebruiken regelrecht te gaan elimineren! Zijn gruwelijke maatregelen waren 'n antwoord o/d onderlinge godsdiensttwisten v/d Joden? Toen hij zich eenmaal met die burgeroorlog ging bemoeien, ging híj zíjn éigen wèg, mèt 't zo beruchte verbòd o/d Joodse religie, ontheiliging van hùn Tempel èn de massale slachtpartijen als dramatisch 'voorlopig' einde ~~~~!