44203 Áán ‘t slot v/d passage heeft hij ‘t over de

QQleQ


‘PAARSE
BABYLONISCHE VOORHANG’ ~
het gordíjn dat het heiligste der heiligen afsloot ~,
de gouden tafel en natuurlijk de zevenarmige kandelaar die gereproduceerd gaan zouden worden in de 🍟 fries
die de Boog van Titus versiert!? [
Samen met méér opzichtige góederen, schrijft Josephus,
werd ‘de Wèt v/d Jóden daarop
als laatste stuk v/d oorlogsbuit voorbijgedragen’?!
Maar hoewel de toonbroodtafel wel op de 🍟 fries staat,
zoek je tevergeefs naar de boekrollen!
Misschien waren die als buit niet aantrekkelijk genoeg
om àf te beelden?
Opgerold of uitgerold, hoe kon tekst op perkament 📜
veel indruk maken op de bewonderaars v/d Romeinse Veroveringen?
Zou iemand later alsnog
beseft hebben dat het onmogelijk was die woorden
van de Torah te vàngen in sculptuur
of door militaire macht?
Zou er een plotseling stil moment
van schaamte zijn geweest toen de machteloosheid van het vertoon van 🏆 trofeeën onontkoombaar was?
Anders dan SJIMON bar GIORA -
door de straten geleid met een touw om zijn nèk,
naar het forum alwaar hij werd gemarteld en gedood,
waarmee het eind van de festiviteiten 🥳
aangekondigd werd - kon de Sifrei Tora,
HÈT wézen v/d Joodse identiteit,
per definitie niet úit de wèg
gerúimd worden!
De woorden
versloegen de zwaarden!
De wóórden zwèéfden vríj
van hun materiële belichaming als de NEFESJ
úit het lichaam.
En zolang iemand ze uit zijn hóófd léérde,
zólàng íemand ze èrgens had gekopieerd,
zouden de woorden de vernietiging van àl het óverige óverléven!
Jochanan ben ZAKAI had gelijk gehad.
De tastbare trofeeën werden meegenomen
naar een plek die Vespasianus alvast voor de grap
dé ‘tempel van vrede’ had genoemd en waar,
zo werd gezegd (natuurlijk door de zich verkneukelende overwinnaars), Joden naartoe zouden komen
om te staren en te zuchten en de rest van Rome
om zich te verwonderen - want dit was in feite
HÈT èèrste openbare museum
in de Stad?!
Of de Tora ook tentoongesteld was 🧺
is niet bekend, maar waarom zou hij
dáár zijn geweest?
Het was immers ‘alleen maar’
tekst op wat perkament,
niets interessants áán!?
Misschien begreep Josephus dat,
want het krachtigste (en betrekkelijk beknopte) stuk tekst
dat híj ooit schreef, Tegen Apion,
wordt in zijn overtuigende & ontroerende hoogtepunt
zowel úitleg van als lof op de onvergankelijkheid en -
paradoxaal genoeg -
het universalisme v/d TORAH!
Er is en was
nog veel meer van Joseef ben Matitjahoe,
zoon van priesters en HASJMONEEËN,
overgebleven in de huishistoricus
& beschermeling van
de flavianen?!

Nog voordat
Híj het tragische
verhaal afsloot, verandert hij
van toon, misschien omdat deze laatste
verschrikkelijke finale zich afspeelde
in 73 AD {na Chr.}, nauwelijks
twee jaar voordat
hij begon te
✍🏽schrijven
...

blozen
01 apr 2023 - bewerkt op 04 apr 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende