44172177 ‘t Idee dat dit allemaal gebeurde tijdens

QQleQ

HET BEWIND
VAN ‘N NIET-JUDESE JOOD,
AFKOMSTIG UIT ‘N DYNASTIE
VAN BEKEERLINGEN - om nog
maar te zwijgen van ‘n koning met
psychopathische trekjes -, maakt deze
gebeurtenissen tot ‘n gênante bladzijde
in 't Verháál van de Joodse
geschiedenis!
Zo lijkt ‘t ÉÉRDER
of de religieuze hervorming & heropleving
’n reactie waren op de regering van ‘n Herodes dan dat ze opbloeiden onder die de bescherming van die regering;
bóvendien lijkt Herodes zelf
‘n pséudo-JÓÓD!
Er is wel gedacht
dat zinspelingen in de uit die tijd daterende Psalmen
van Sjlomo op ‘een man vreemd aan ons ràs’ die illegaal
aan de macht gekomen was, betrekking hadden op het geslacht van Herodes, maar ze zouden net zo goed
kunnen verwijzen naar
Pompeius zelf?!
Want Herodes 🧺 was
in werkelijkheid geen pseudo-Jood of,
zoals hij soms incorrect wordt gekarakteriseerd ‘een halve Jood’ (sommige orthodoxe geschiedenissen beschrijven hem zelfs als een Arabier): hij was een volwaardige en onbetwistbare
Jood wiens bekeerde familie toevallig
uit Idumea kwam!
De reactie van priesters
en rabbijnen, Sadduceeën & Farizeeën,
op deze snelle, kosmopolitische expansie van door Joden beheerst gebied, die al begonnen was onder de Hasjmoneeën, was niet ‘n scherper, zuiverder onderscheid tussen Joden
& niet-Joden, maar juist het tegenovergestelde:
ze stelden bekeringsprocedures
in waardoor de nieuwelingen
volledig in de gemeenschap
opgenomen werden.
Herodes was
een representatief voorbeeld van déze verbreding
van de Joodse identiteit!
En het geheim
van zijn succes was
dat zijn koninkrijk bestond
uit geïntegreerde gemeenschappen - Idumeeërs en Ituriérs en alles daarbuiten - die volgens volkómen acceptabele religieuze normen en heersende waarden waren bekeerd
in een breder gemenebest
van Joden?!
Dat gemenebest
mag dan etnisch & territoriaal mìnder smal zijn geweest dan het vorige, maar dat maakte het niet mìnder jóóds.
Integendeel!
Het was Joods
op de manier waarop veel
gemeenschappen in de diaspora dat soms
eeuwenlang al waren: ze leefden in dorpen en straten
tussen niet-Joden, ze leefden in steden die klassiek waren ontworpen mèt theaters, grote markten, fora & agora’s & zelfs gymnasia, náást proseuchai
of synagogen!
In feite
kwamen juist in die tijd
en in meer gemengde en open stedelijke omgeving ook synagogen voor het eerst op - als plaatsen die onderdak boden, waar de Tora werd gelezen, waar rituele
reiniging plaatsvond & als
bedevaartcentra!
Synagogen
dankten hun ontstaan
niet aan regide scheidingen
maar eigenlijk aan het tegenovergestelde:
‘n nieuwe mobiliteit, waarbij Joden plotseling méér
gingen reizen èn zich opnieuw vestigden -
en ergens anders heen konden
gaan en tòch
jóóds blíjven!
Zie ook Kees Smit:
Van Aswan tot Isfahan
in 1967!
Dùs
doken ze op
in Yericho op weg naar de Dóde Zoutzee,
die populair was als een zoveelste commerciële waterweg, zoals we nu wéten door de vele ankers uit die periode die op die ‘oerzoute’ bodem gevonden
werden!!
‘t Grote voordeel
v/d járen 1960/‘70 was dat
we vrijer bewegen konden tussen
voorheen afgesloten gebíeden zoals Gaza,
West Bank, Levanon, Golan & ‘t KÓNINKRIJK 🇯🇴
JORDANIË: door de Sinaï, Petra/Sela/Elji, 🇹🇷Turkije, 🇮🇷 Iran,
Birobeidjan, 🇺🇦 Oekraïne: Charkov/Odessa. Sinds ‘48 & de
daaropvolgende zeven decennia Joden met zeer diverse
huidskleuren, geboorteplaatsen, liberale/religieuze
oorsprong/sectarische
denominaties...

OK!
25 mrt 2023 - bewerkt op 29 mrt 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende