IN MIJ DIE ZEI: 
¨VLUCHT NAAR YAFO 
EN NEEM HET EERSTE SCHIP 
NAAR TARSIS {Mersin}!¨ Maar wat was Jona 
dáár destijds mee opgeschoten? Hij pakte dus ´t project aan 
dat hij tientallen jaren geleden had laten vallen, met veel dankbaarheid 
en veel schroom. Deze keer zou ´t Verhaal de zeggingskracht van van televisie achter zich hebben, 
en via twee media, schrijven & filmen, die organisch zouden  zijn verbonden maar 
niet identiek, hoopte hij ´n brug te slaan tussen joods en niet-joods publiek, iets 
wat ons 50 jaar geleden niet gelukt was?! Ondanks de onmetelijke 
uitdaging [minstens 3000 jaar boordenvol]
was & is dìt nog steeds 
´n werk van liefde. 
We zijn nauwelijks
 opgewassen tegen de taak om zo´n wereld
-geschiedenis dóór te vertellen, maar doen ´t tòch mèt véél plezier, 
niet i/d laatste plaats omdàt ´t visueel & tekstueel bronnenmateriaal de afgelopen decennia 
zó veranderd is! Archeologische vondsten, met na-me inscripties uit de Bijbelse periode, hebben 
´n nieuw inzicht gegeven i/d manier wááròp de Bijbel, die ´t erfgoed zou worden voor ´n groot deel v/d wereld, tot stand kwam. Er zijn mozaïeken ontdekt in alle uit-hoeken v/d joodse wereld die ons ´n volledig ander beeld geven van wat ´n synagoge was & wat joodse eredienst behelsde, maar ook laten zien hoeveel de godsdienst in haar verschijningsvorm gemeen had met de heidense religies èn 
het vroege christendom!? Zònder ´t Verháál tot zoetgevooisde vroomheid 
te kneden & zonder vele smarten te bagatelliseren die ons 
met tranen bevlekt hebben, is die geschiedenis die 
zich ontvouwt er één van de heroïek van ons 
dagelijks leven, maar ook v/d grote 
tragedies! Ons Diary zit 
barstensvol kleine openbaringen 
die samen onze cultuur vormen, ´gedeeld 
prozaïsch naast poëtisch´: 
 ´n kindertekeningetje in 
´n hebreeuws oefenboek uit ´t middeleeuws Caïro; strijdende katten 
en muizen in ´n weelderig geïllustreerde bijbel uit Spanje; de aangrijpend schamele 
bruidsschat van een AeGYPTisch slavinnetje uit de 5de eeuw BC, dat trouwde 
met een plaatselijke Joodse Tempeldienaar; de ergernis van ´n zwetende 
onderofficier in ´n hooggelegen fort dat door de Babyloniërs 
wordt ongesloten; de klaaglijke priesterlijke zegening 
die in archaïsch Hebreeuws op ´n piepkleine 
zilveren amulet uit het rijk van koning 
Josia is gegraveerd. 
Dìt àlles ìs hèt kleingoed 
van onze dagelijkse ervaringen? 
Maar de Joodse geschiedenis ìs allesbehalve 
alledaags geweest! Wàt o.a. de Joden hebben meegemaakt 
& op de ene of andere manier hebben kùnnen návertèllen, ìs de meest intense 
versie uit de menselijke geschiedenis van tegenslagen die andere volkeren ook hebben dóórstaan; 
hèt Verháál van ´n cultuur die zich voortdurend tegen vernietiging heeft verzet, van de her-
opbouw van huizen en woonplaatsen, van het schrijven van ´t proza & de poëzie 
van het leven tussen ´n lange reeks òntwòrtelingen & aanvallen dóór! 
Dàt àlles ìs wat deze Verhalen zowel persoonlijk als 
universeel maakt: de gedeelde erfenis vàn 
Joden & niet-Joden, ´n verslag 
van onze geméénschappelijke menselijkheid, 
zwart, bruin, rood, geel, wit & alle kleuren v/d regenboog....
In àl z´n pracht en ellende, met veelvuldige beproevingen en 
oneindige creativiteit, blijft hèt Verhaal dat myDiary/onsDagboek volgt 
in veel opzichten één van dé Grote Wonderen van dé Wereld?! Ondanks alle dj Strumpfen, Raspoetinisaties, Erdoganzen, XiJingpingpongs, Kim Jong Oenen, Buonapartes &
Wolf Schicklgrubers, ceasars, khans, keizers, kolonels,
kapiteins, kippenfokkers, varkenvreters 
& geitenneukers
appelflappen,
oliebollen
e.v..a.
