42351Bij véél mensen was de woede al òmgeslagen in

QQleQ


IN SCHÁÁMTE,
MAAR ER KLONKEN
ÓÓK WEL DIVERSE
TÉGENSTÈMMEN?
´Níemand
kàn zóíets belóven!´ verklaarde
de Oudste...
¨ÌK BELÓÓF HET
NIET ÀLLÉÉN VÓÓR HÁÁR, MAAR VOOR
JÙLLIE ÀLLEN! STAAT ER ZÓ NÚ NIET OOK BE- ÈN GESCHREVEN
DÀT ÈR ÍEMAND ZÀL KÓMEN ÒM ÀL JÙLLIE ZÒNDEN WÈG TE GÀÀN NÉMEN?
MISSCHIEN ÌS HET NÚ JÚIST DÉ TÍJD ÒM DÌT
TE BE- ÈN GELÓVEN!¨
´t Gònsde ìn de Menigte...
´Hóe kùn je
bewéren dàt jíj dé masjiach bènt?´
vroeg de ouderling
àchterdòchtig.
¨WÀT HÀD JE DÀN VERWÀCHT?
´N RÈUS DIE NÉÉRDÁÁLT ÌN ´N HEMELSE
STRÍJDWÁGEN VÒL VAN
HÈLS VÚÚR?¨
zei Yehosjoea.
¨DÀT GELÓÓFDE ÌK
VRÓEGER ÓÓK!¨
Mìryàm stáárde
éven verbáásd náár hèm àls Judàs/Yehoedah/Yùd
éérder had gedáán!
Ze probeerde zich
van hèm lòs te máken,
maar Yesjoea fluisterde in haar óór:
´Je wìlde me bezìtten mèt jóuw líefde!
Wéét je dàt nu àl níet méér?´
Ze begon te
trìllen...
´Wàt bèn jíj
vàn déze hóer?´ éiste de Oudste.
´Ze hééft ´n èchtgenóót
díe zíj díep hééft
belédigd!´
¨ÌK BÈN
DE ÈCHTGENÓÓT VAN HAAR ZÍEL
ÈN ÌK BÈN NÓÓIT BELEDIGD,¨
zei Yesjoe. Híj léidde haar dóór
de Menigte èn kéék náár lìnks
èn naar rèchts.
¨ÌK
BRÈNG GÓED
NÍEUWS VÀN ´G D´,
GENÓEG ÒM DE WÉRELD TE VÙLLEN!
MAAR ÉÉRST MÓET ÌK DÉZE VRÓUW MÉÉNÉMEN
ÈN HÁÁR RÉINIGEN!¨
Mìr zàg dìt àlles
àls dóór ´n wáás èn wàs zìch er
àlléén vàn bewúst dàt ze niet meer werden gevòlgd?!
Even later kwamen ze làngs ´t húis van Yá´àkòv de Wéver!
Het húis was geblindéérd, de lúiken waren tóe!
Yèsj zàg haar èrnáár kíjken & zei:
¨LÁÁT DÀT LÉVEN ÀCHTER JE!
DE HÉÉR HÉÉFT DÉ WÈG VOOR MÍJ
VÓÓRBEREID!¨
Zíjn wóórden
waren níet genóeg
òm háár hàrt tòt bedáren te brengen?
Al snèl kwamen ze búiten díe stad! Làngs de weg
stróómde wáter wáár ze ´t stòf & de tránen van
haar gezìcht kòn
wàssen...
´Èn dat
láátste véégje bláuw,´ zei hij
glimlachend. Mìryàm blóósde van scháámte
& tóen ze bíj het wáter néérkníelde èn haar gezìcht
nàtmáákte, kwàm er méér
lòs dàn stòf èn
tránen!
Rònd haar
wéérspíegeling ìn ´t water
schìtterde íets dàt léék òp de zòn tíjdens ´t mìddàgúúr, èn
Yehosjoea´s hànd wàs bóven háár! Mèt ´n kréét drááide
ze zìch òm! Éven wàs èr ´n halo
òm Yèsj héén?
Tóen
was die stráling
àlwéér verdwénen!
Vòl òntzàg kòn ze slèchts
flúisterend úitbrèngen:
´Wíe bèn jíj?´
¨DEGENE
ÒP WÍE DE WÉRELD WÀCHT?
MAAR ÉÉRST KWÀM
ÌK NÁÁR
JÓU!¨
´Wááròm?´
¨ÒMDÀT ÌK
WÉÉT WÀT JE VOOR
ÀLTÍJD VÀN ZÒNDE ZÀL
RÉINIGEN!¨
Je zou
verwachten dat Mìr wéér
zou gáán húilen van òplùchting òf dànkbáárheid
òf òp z´n mìnst òm de àngst
te verwèrken?
Maar dàt
dééd ze níet!
Ìn stìlle verwòndering zei ze:
´Wàt hèb je mèt me
gedáán?´
¨ÌK HÈB JE
ÒP DÉZE DÀG
´N NÍEUW LÉVEN GEGÉVEN!¨
zei hij vríendelijk. Zíj zóu hèm déze zégening
kéér òp kéér wéér zíen
hèrhálen, tòt ´t éind
áán tóe!
´n Vèrschrìkkelijk éinde
dàt Mìr níet kòn vóórzíen!
Ze zóu hàlf verdóófde mènschen váák
òp de béén hèlpen nádàt Yèsj
zíjn hànd òp hèn
hàd gelègd!
´Wàt ìs
èr gebéurd?´
zouden ze verdwaasd zèggen,
àls ze àl wóórden kònden vinden ~
wat de meesten
niet kònden.
¨HIJ HÉÉFT
WÍE JE WÀS
GEDÓÓD ZODÀT WÍE JÍJ BÈNT
GEBÓREN KÀN
WÒRDEN!¨
´t Wàs
´n góed àntwoord,
ook al hadden de discipelen,
die úren bestéédden áán ´t úit ´t hóófd léren
vàn úitspraken van Yèsj, ´t óver
´t hóófd gezíen?!
Maar wàt
déden wóórden
èrtóe!?
Yèsj hàd
´t Ráám náár dé Ééuwigheid
stééds vèrder ópengezèt & Mìr
kòn er de rèst van háár
léven dóórheen
blíjven léren
kíjken
...

OK!
21 sep 2022 - bewerkt op 24 sep 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende