41087SH54 ReliPolders Via Eufrat, Yardeen & IJssel
        
QQleQ
´t Spreekt vanzelf 
dat de geschetste structuren van agrarische civilisaties de religie in die samenlevingen -
 ´t religieuze veld van de religies en individuele religiositeit - 
ten diepste tekent?
 Met de geschiedenis 
van het christendom in EU voor ogen 
zijn we geneigd te denken dat het nu normaal is dat de hele bevolking in één religie 
opgenomen is en dat enkel het pluralisme v/d moderniteit daar
 recentelijk verandering in heeft gebracht?
 Maar niets is mìnder wáár! 
Religieuze monocultuur over een uitgestrekt centraal gebied was altijd eigenlijk al uitzonderlijk 
en werd bovendien pas mogelijk in ´n later stadium 
van agrarische civilisatie! 
In agrarische samenlevingen 
& civilisaties zijn territoriale & sociale fragmentatie & verbrokkeling zowel v/h religieuze veld 
als v/d religies zógezien veeleer de normale toestand & is de - steeds beperkte - 
overkoepeling door grote religies ´n ware krachttoer 
die moet worden verklaard! 
Dé begintoestand 
van ´n uitgebreid territorium is dus religieus pluralisme, juister uitgedrukt: gesegmenteerd extern pluralisme. Vele lokale culturen leiden immers 
tot even zovele lokale religies? 
De opgang van agrarische civilisaties
 maakt dit gesegmenteerde religieuze pluralisme, zeker i/h begin, niet ongedaan! 
Zowel de nog sterk aanwezige territoriale verbrokkeling als de nieuwe sociale scheidslijnen 
moedigden immers ´t bestaan van de religievarianten 
& religies aan. 
Wel werden bij een toenemende integratie
 van ´n agrarische civilisatie de religies veel meer verder met elk ander verknoopt?
 Interactie tussen & verknoping van religies was ook vóórdien geen onbekende,
 maar door de groei van bovenlokale contacten in agrarische civilisaties \
gebeurde dàt nú véél méér! 
´t Is daarom vaak onduidelijk
 of men in ´n gegeven territorium van verschillende religies dan wel van varianten van één religie spreekt. Nemen we als voorbeeld ´t oude Israël van vóór de Babylonische ´ballingschap´/gevangenschap! 
Was ´t één religie mèt ìntèrn religieus pluralisme (famlie- & lokale religies & op regionaal vlak ´polyjahwisme´
 òf ¨THE RELIGIONS 
OF ANCIENT ISRAËL¨? 
In agrarische civilisaties 
zíjn er dus verschillende religies of religievarianten te vinden, 
zowèl territoriaal als sociaal. Op ´t laagste territoriale niveau worden in familie- of huisreligies
 huisgoden & voorouders vereerd. De families nemen als bewoners van ´n lokale gemeenschap 
tevens deel aan de activiteiten die i/h kader v/d lokale religie georganiseerd worden. 
De lokale religies zijn dan ingebed in regionaal werkzame 
voorstellingen en praktijken. 
Religies en religievarianten
 verschillen ook in sociaal opzicht! Sociale groepen markeren hùn éigenheid ondermeer 
door eigen religieuze accenten te leggen! Zèlfs binnen éénzèlfde gebied liep religie
 van het koninklijk hof, stadsbewoners & aanpalende boerengemeenschappen 
soms stèrk úitéén! 
Voor vreemde veroveraars 
kon de eigen religie één v/d middelen zijn om ´t standenverschil met de overwonnen bevolking
 uit te drukken (bv. i/d ariaanse Germaanse vorstendommen
 v/d 5de tot de 7de eeuw). 
Territoriale fragmentatie
 & sociale distinctiedriften zorgen er in agrarische civilisaties dus voor
 ´n groter mate van religieus pluralisme, zowel extern pluralisme, tussen religies, 
als intern pluralisme, tussen varianten van ´eenzelfde´ religie? 
Van religieuze strijd in de strikte zin 
hóren we niettemin weinig! 
Vooreerst wàs religie - 
zoals taal, kledij & eetgewoonten - 
´n van zèlf sprékend onderdeel v/d particuliere cultuur van ´n bepaalde bevolking. 
De religies hadden geen uni-versele pretenties! Behoorde je tot de stam v/d Eburonen, 
dàn vòlgde je óók de religie v/d Eburonen.
 En bovendien
 werden mogelijke spanningen als gevolg van verschillen in religie 
getemperd doordat polytheïstische religies in elkaar konden schuiven door goden 
& religieuze praktijken van èlders
 te laten integreren! 
Ook in vèr verwijderde religies konden,
 wanneer zij met elkaar in contact kwamen, dergelijke ´vertaal´-processen op gàng kómen?! 
Zo konden religionale goden ook ´elders´ opduiken - ´migrerende goden´ - 
en bovenregionale  goden aan lokale goden gekoppeld worden
 {bv. Amon-Re}?! 
Mèt agrarische civilisaties, 
i/h bijzonder met de opgang van politieke rijken, dient zich derhalve de sterkere verknoping 
nog ´n tweede belangrijk nieuw feit aan: hiërarchie, met name territoriale &
 sociale overkoepeling door rijkselites.
 De gedwongen integratie v/d bevolking
 ìn één òf méérdere politieke rijken bracht niet alleen meer onderlinge contacten & uitwisselingsprocessen op gang, maar ook ´n hiërarchie tussen de religie v/d rijkselietes & de gevarieerde lokale, regionale & sociale religies. 
De politieke hegemonie v/d politieke elites
 gàf ááń hùn cultuur & religie eveneens
 ´n hegemoniale positie.
 
De religies v/d rijkselites zullen zich dus 
gaan verspreiden dóór légering van troepen, kolonisatie van streken, bestuurlijke organisatie 
van het rijk enerzijds, door anticiperende aanpassing van regionale elites die zich, 
òm hùn positie veilig te stellen en zo mogelijk te verbeteren, 
in het rijk willen integreren 
anderzijds?!
Zo kunnen kleinere
 & grotere delen van ´n elitereligie - 
vaak de hoofdgod, soms fracties v/h pantheon, bepaalde rituelen, monumentale bouw -werken, eetverboden, enzovoorts - verder blijven doordringen
 in de andere religies v/d civilisatie. 
En óók ´t òmgekeerde, 
de overname v/d veroveraars van {delen vàn} de religie v/d overwonnenen, 
gebeurde dus trouwens eveneens!?
 
De omvang vàn die religieuze overnames
 is van velerlei factoren afhankelijk.
 
Één zeer belangrijke
 is de algemene penetratiekracht
 v/d politieke rijken.
 
Zó was ´t Romeinse Rijk
 bijzonder goed georganiseerd & 
probeerde ´t veroverde gebieden op velerlei domeinen 
naar Romeins voorbeeld te modelleren. 
De Romeinse cultuur & religie waren 
navenant penetrant.

  
    
    
    Asih, man, 80 jaar
 
 
 
        Log in om een reactie te plaatsen.
 
        vorige
    volgende