40995sh24 Wat zijn de belangrijkste stellingen v/h
        
QQleQ 
 RATIONELE KEUZEPARADIGMA VAN RELIGIE?
[1] Hèt fundamentele uitgangspunt is de idee 
dat de handelingen van ´n individu uitvloeisels zijn vàn rationele keuzes. 
Ook al spelen ´r ook onbewuste driften of collectieve, maatschappelijke krachten méé op de achtergrond, mènsen zíjn in de eerste plaats intelligente beslissers 
die wéten wàt ze dóen! 
DÀT gèldt inzake religie
 al niet mìnder dan in de economie of de politiek. 
Óók op religieus vlak wégen de individuen de kòsten 
vàn religieus engagement àf
 tégen de báten.
 Kenmerkend voor religie 
is echter dat de religieuze aannames [´n ´bovennatuurlijke gòd´ of ´góden´] 
níet zìchtbaar zijn en dat de belangrijkste báten die in het vooruitzicht gesteld worden, 
slechts ná de dóód kómen? 
De religieuze situatie 
is aldus gekenmerkt door ònzékerheid 
èn vèrgt goedgelóvigheid! 
´t Individu móet dus haast wel òp zóek gáán 
naar signalen die ons kùnnen wíjzen òp díe religieuze groeperingen 
die de bèste papíeren kunnen voorleggen? De rationele keuzetheoretici benadrukken hierbij 
dat persónen níet zozéér kijken naar de allerlaagste kosten, maar wèl ´naar de bèste kóóp´: 
àls er veel opbrengsten tegenover staan, zíjn de mensen eerder, 
vaker & inniger bereid om óók dito
 inspanningen te leveren?! 
[2] Híer komen we al bij de tweede stelling: 
sèkten èn strìkte religieuze groeperingen zouden dé vitale motor zijn i/d religieuze markt
 & níet, zoals steeds gedacht wordt,
 ´de gróte kerken´! 
Traditioneel gáát àlle áándàcht - 
& meestal ook alle sympathie - naar de Grote Kerken 
terwijl sèkten & strikte groeperingen  
geminacht worden en als 
marginaal beschouwd? 
Maar Bainbridge, Stark & de zijnen draaien die zaak òm! 
De gevestigde kerken immers bestempelen zíj juist als bureaucratisch 
èn lúi en dus óók àls wéinig dynamisch! 
De heftige kritiek van de neoklassieke theorie 
op monopolievorming in ´n economische markt herhálen zíj 
met de grote kerken als schietschijf. 
De sekten en strikte kerken daarentegen 
zouden dynamisch zijn: hun áánhang èn zéker ook hun voorgangers dóen àlles voor hùn religie
 [tòt de dóód tóe], zíj pretenderen grote beloningen 
áán te bieden! 
Dàt trèkt mènsen áán 
& dus gaan deze strikte groepen 
groeien? 
Dóór de groei & de routinisering, 
dreigen echter óók dáár bureaucratie & luiheid 
bìnnen te sluipen! 
Als men niet òppast, 
zet daar op zíjn beurt néérgàng ìn,
 hetgeen weer nieuwe groeperingen op het voorplan roept, 
enzóvóórt! 
De religieuze geschiedenis 
beschrijven de rationele keuzetheoretici aldus als een opéénvòlging van cycli 
van verval van grote kerken èn groei van de nieuwe kerken ~ al is ook revitalisering 
van oude kerken mógelijk? Zó zijn i/d USA na ´60 de oude, liberale ´mainstream´-kerken [episcopalisten, methodisten, presbyterianen, enz. ] àchterúitgegáán 
terwijl vele kleine, strikte kerken 
zijn gegroeid!
 
De ´religious economy´-benadering  
theoretiseert deze Amerikaanse ontwikkelingen als dé ´normale'situatie ~ 
als resultaat v/d werking van ´n Vrije Religieuze Markt - & gáát vervolgens mèt déze theorie 
de hele wereld & de religiegeschiedenis 
analyseren...

 
    
    
    Asih, man, 80 jaar
 
 
 
        Log in om een reactie te plaatsen.
 
        vorige
    volgende