40108flog37Economisme Is Wederzijds Zelfbevredigen
QQleQ
VOLGENS DE
TRADITIE BRENGT RUILHANDEL
OVERVLOEDIGE RIJKDOMMEN VOORT:
zij/hij spoort de ontvanger namelijk aan om op zijn/haar beurt eveneens vrijgevig
te worden en daarom proberen de schenkers elkaar in vrijgevigheid te overtreffen,
wetend dat het omgekeerde eveneens het geval zal zijn, aangezien ´elke schenking
met woeker moet worden
terugbetaald´!
Dit vindt plaats
tussen individuele mensen, maar vooral
tussen mensen en natuurgeesten.
Deze voorlopers van de goden
zijn vlg. Mauss in feite de eerste groepen waarmee mensen verbintenissen hebben moeten aangaan, omdat zij de werkelijke bezitters zijn van de dingen
en de aardse goederen?
Juist met hen is ruilen dus nodig
{en nuttig}, zegt Mauss, en vooral met hen is het gevaarlijk om
niet te ruilen! Met hen is ruilen ook ´t gemakkelijkst, ´t aantrekkelijkst: die gave van ´n offer wordt onvermijdelijk terugbetaald & om hun gezicht niet te verliezen doen ze dat royaal; tegenwoordig
zouden we zeggen:
in honderdvoud.
Bovendien
mag een gave niet geweigerd worden:
weigeren is de grootste vernedering/belediging,
niet voor degene die wil schenken, maar voor degene
die haar weigert aan te nemen.
Deze regel is universeel.
Ze bindt mensen en goden, stammen en individuen.
Dankzij de functie v/d schenking,
zoals Mauss deze uiteengezet heeft,
kan de overvloed aan offergaven worden verklaard die in de afgelopen decennia
door archeologisch onderzoek
aan het licht gebracht is?!
Want in ons verlangen
om de goden telkens méér te schenken òm er nòg méér voor terug te krijgen, ging de mens al snel op zoek naar iets wat nòg dierbaarder was
dan zijn kudde.
En wat ìs ´n mens dierbaarder dan zijn broer, zijn gelijke?
De oudste sporen van mensenoffers
in het Midden-Oosten dateren van tussen de 9de & 7de eeuw
voor onze jaartelling & zijn ontdekt
in oostelijk Anatolië...
In ´t dorp Cayönü draagt ´n plavuis
waarin ´n menselijk hoofd gegraveerd is zulke overvloedige bloedsporen, dat we eruit kunnen afleiden dat deze hèt toneel was
van bloedige rituelen.
En niet ver van de plavuis zijn graven blootgelegd die uitsluitend menselijke schedels bevatten.
Dergelijke aanwijzingen,
die de veronderstelling versterken dat er rituele mensenoffers werden verricht, hoogstwaarschijnlijk tijdens collectieve ceremonies, zijn op meerdere locaties in Anatolië gevonden & zelfs in Europa, bij neolithische volksstammen die dezelfde ontwikkelingsgraad bereikt hadden als de Anatoliërs
tienduizend jaar geleden.
Hoewel we er geen
overduidelijke bewijzen voor hebben,
aangezien hun erediensten zich buiten de tempels afspeelden, in direct contact met de natuur,
vormden de aan de goden gerichte mensenoffers echter hoogstwaarschijnlijk een volwaardig onderdeel van bijzonder plechtige ceremonies, die zowel in Iran als in ´t stroomgebied v/d Indus & zelfs op Kreta verricht werden; we weten in elk geval dat de overdaad aan offers er halverwege ´t eerste millennium toe leidde dat wijzen uit verschillende contreien opriepen
tot een hervorming van de eredienst
& daarmee van de theologie.
Vreemde insecten,
vissen, vogels, zoogdieren & goddelijke wensen van geesten,
beesten & executiepelotons
op aarde
........
VOLGENS DE
TRADITIE BRENGT RUILHANDEL
OVERVLOEDIGE RIJKDOMMEN VOORT:
zij/hij spoort de ontvanger namelijk aan om op zijn/haar beurt eveneens vrijgevig
te worden en daarom proberen de schenkers elkaar in vrijgevigheid te overtreffen,
wetend dat het omgekeerde eveneens het geval zal zijn, aangezien ´elke schenking
met woeker moet worden
terugbetaald´!
Dit vindt plaats
tussen individuele mensen, maar vooral
tussen mensen en natuurgeesten.
Deze voorlopers van de goden
zijn vlg. Mauss in feite de eerste groepen waarmee mensen verbintenissen hebben moeten aangaan, omdat zij de werkelijke bezitters zijn van de dingen
en de aardse goederen?
Juist met hen is ruilen dus nodig
{en nuttig}, zegt Mauss, en vooral met hen is het gevaarlijk om
niet te ruilen! Met hen is ruilen ook ´t gemakkelijkst, ´t aantrekkelijkst: die gave van ´n offer wordt onvermijdelijk terugbetaald & om hun gezicht niet te verliezen doen ze dat royaal; tegenwoordig
zouden we zeggen:
in honderdvoud.
Bovendien
mag een gave niet geweigerd worden:
weigeren is de grootste vernedering/belediging,
niet voor degene die wil schenken, maar voor degene
die haar weigert aan te nemen.
Deze regel is universeel.
Ze bindt mensen en goden, stammen en individuen.
Dankzij de functie v/d schenking,
zoals Mauss deze uiteengezet heeft,
kan de overvloed aan offergaven worden verklaard die in de afgelopen decennia
door archeologisch onderzoek
aan het licht gebracht is?!
Want in ons verlangen
om de goden telkens méér te schenken òm er nòg méér voor terug te krijgen, ging de mens al snel op zoek naar iets wat nòg dierbaarder was
dan zijn kudde.
En wat ìs ´n mens dierbaarder dan zijn broer, zijn gelijke?
De oudste sporen van mensenoffers
in het Midden-Oosten dateren van tussen de 9de & 7de eeuw
voor onze jaartelling & zijn ontdekt
in oostelijk Anatolië...
In ´t dorp Cayönü draagt ´n plavuis
waarin ´n menselijk hoofd gegraveerd is zulke overvloedige bloedsporen, dat we eruit kunnen afleiden dat deze hèt toneel was
van bloedige rituelen.
En niet ver van de plavuis zijn graven blootgelegd die uitsluitend menselijke schedels bevatten.
Dergelijke aanwijzingen,
die de veronderstelling versterken dat er rituele mensenoffers werden verricht, hoogstwaarschijnlijk tijdens collectieve ceremonies, zijn op meerdere locaties in Anatolië gevonden & zelfs in Europa, bij neolithische volksstammen die dezelfde ontwikkelingsgraad bereikt hadden als de Anatoliërs
tienduizend jaar geleden.
Hoewel we er geen
overduidelijke bewijzen voor hebben,
aangezien hun erediensten zich buiten de tempels afspeelden, in direct contact met de natuur,
vormden de aan de goden gerichte mensenoffers echter hoogstwaarschijnlijk een volwaardig onderdeel van bijzonder plechtige ceremonies, die zowel in Iran als in ´t stroomgebied v/d Indus & zelfs op Kreta verricht werden; we weten in elk geval dat de overdaad aan offers er halverwege ´t eerste millennium toe leidde dat wijzen uit verschillende contreien opriepen
tot een hervorming van de eredienst
& daarmee van de theologie.
Vreemde insecten,
vissen, vogels, zoogdieren & goddelijke wensen van geesten,
beesten & executiepelotons
op aarde
........
30 apr 2021 - bewerkt op 04 mei 2021
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 jun 2024 47699150/12Dawiedewiedewied, koning van Israël: zó
- O 22 jun 2024 47698Is Mo dan wel zo’n heilige? Ook hij werd toch
- O 22 jun 2024 47697149 BB, vanaf het Haegs Hubertusduin reageer
- O 22 jun 2024 47696 Ik wil, zoals je weet, begrijpen in welke
- O 21 jun 2024 47695 Mosjeh, Matai, Lama: waaròm, wanneer, hoe èn
- O 20 jun 2024 47694148 G d is bij ‘m & ZÈGT: “Dit is ‘t Lànd dat
- O 20 jun 2024 47693 Het Verhaal van Mosjeh & z’n Volk is dus ook
- O 20 jun 2024 47692146 Als hij daar beneden het Gouden Kalf ziet
- O 20 jun 2024 47691145Het Verhaal van de Tien Woorden is dus met
- O 20 jun 2024 47690 Ook het volk van Mosj raakt in vertwijfeling
- O 19 jun 2024 47689 Het Verhaal dat op de Tien Woorden volgt heb
- O 19 jun 2024 4768144 Want zo schieten ze al namelijk hun doel
- O 19 jun 2024 47687 De Wetten, Regels èn Geboden’ komen direct
- O 19 jun 2024 47686143Wàt ìs zònde? Eigenlijk is ‘t gemakkelijk!
- O 18 jun 2024 47685 142 Veel Verhalen in de Bijbel, en zeker in