40108flog37Economisme Is Wederzijds Zelfbevredigen
        
QQleQ
VOLGENS DE 
TRADITIE BRENGT RUILHANDEL 
OVERVLOEDIGE RIJKDOMMEN VOORT:
zij/hij spoort de ontvanger namelijk aan om op zijn/haar beurt eveneens vrijgevig 
te worden en daarom proberen de schenkers elkaar in vrijgevigheid te overtreffen, 
wetend dat het omgekeerde eveneens het geval zal zijn, aangezien ´elke schenking 
met woeker moet worden
 terugbetaald´! 
Dit vindt plaats 
tussen individuele mensen, maar vooral 
tussen mensen en natuurgeesten. 
Deze voorlopers van de goden
 zijn vlg. Mauss in feite de eerste groepen waarmee mensen verbintenissen hebben moeten aangaan, omdat zij de werkelijke bezitters zijn van de dingen 
en de aardse goederen?
 Juist met hen is ruilen dus nodig 
{en nuttig}, zegt Mauss, en vooral met hen is het gevaarlijk om 
niet te ruilen! Met hen is ruilen ook ´t gemakkelijkst, ´t aantrekkelijkst: die gave van ´n offer wordt onvermijdelijk terugbetaald & om hun gezicht niet te verliezen doen ze dat royaal; tegenwoordig 
zouden we zeggen: 
in honderdvoud. 
Bovendien 
mag een gave niet geweigerd worden: 
weigeren is de grootste vernedering/belediging, 
niet voor degene die wil schenken, maar voor degene
 die haar weigert aan te nemen. 
Deze regel is universeel. 
Ze bindt mensen en goden, stammen en individuen. 
Dankzij de functie v/d schenking, 
zoals Mauss deze uiteengezet heeft, 
kan de overvloed aan offergaven worden verklaard die in de afgelopen decennia 
door archeologisch onderzoek 
aan het licht gebracht is?! 
Want in ons verlangen
 om de goden telkens méér te schenken òm er nòg méér voor terug te krijgen, ging de mens al snel op zoek naar iets wat nòg dierbaarder was 
dan zijn kudde. 
En wat ìs ´n mens dierbaarder dan zijn broer, zijn gelijke?
 
De oudste sporen van mensenoffers
 in het Midden-Oosten dateren van tussen de 9de & 7de eeuw 
voor onze jaartelling & zijn ontdekt 
in oostelijk Anatolië...
In ´t dorp Cayönü draagt ´n plavuis 
waarin ´n menselijk hoofd gegraveerd is zulke overvloedige bloedsporen, dat we eruit kunnen afleiden dat deze hèt toneel was 
van bloedige rituelen.
 
En niet ver van de plavuis zijn graven blootgelegd die uitsluitend menselijke schedels bevatten. 
Dergelijke aanwijzingen, 
die de veronderstelling versterken dat er rituele mensenoffers werden verricht, hoogstwaarschijnlijk tijdens collectieve ceremonies, zijn op meerdere locaties in Anatolië gevonden & zelfs in Europa, bij neolithische volksstammen die dezelfde ontwikkelingsgraad bereikt hadden als de Anatoliërs 
tienduizend jaar geleden.
 
Hoewel we er geen 
overduidelijke bewijzen voor hebben, 
aangezien hun erediensten zich buiten de tempels afspeelden, in direct contact met de natuur, 
vormden de aan de goden gerichte mensenoffers echter hoogstwaarschijnlijk een volwaardig onderdeel van bijzonder plechtige ceremonies, die zowel in Iran als in ´t stroomgebied v/d Indus & zelfs op Kreta verricht werden; we weten in elk geval  dat de overdaad aan offers er halverwege ´t eerste millennium toe leidde dat wijzen uit verschillende contreien opriepen 
tot een hervorming van de eredienst
 & daarmee van de theologie. 
 
Vreemde insecten,  
vissen, vogels, zoogdieren & goddelijke wensen van geesten, 
beesten & executiepelotons 
op aarde
........

     Asih, man, 80 jaar
    
    Asih, man, 80 jaar
 
 
 
        Log in om een reactie te plaatsen.
 
        vorige
    volgende