39757 25 Daarom is ´t haast vanzelfsprekend dat er
        
 
VEEL 
POGINGEN ONDERNOMEN 
WORDEN OM HEN BIJ ELKAAR TE BRENGEN, 
OPDAT ZE HUN ERVARINGEN MET ELKAAR KUNNEN UITWISSELEN? 
Iedereen moet dan 
z´n naam zeggen en zich bekend maken in de groep. 
Men gaat spelletjes doen en krijgt koffie met gebak! Maar dat is wel ´t laatste wat men deze eenzamen 
kan aandoen: ´t maakt de zaak alleen maar erger? Zo is er een gezin met een aantal kinderen, waarvan één kind, een nogal intellectueel jongetje, erg op zichzelf is. Hij is niet autistisch ofzo, helemaal niet; 
hij is vriendelijk en joviaal! Maar het kind is erg introvert, leest veel & heeft, dat merk je zó, 
een rijke binnenwereld. Omdat de ouders bang waren dat het kind eenzaam zou zijn 
of zo worden, hebben ze een kinderpsycholoog 
geraadpleegd. 
Die adviseerde 
om het kind op ´n teamsport te doen, 
zodat het jongetje meer sociale contacten zou opdoen? Ze hebben hem dus een jaartje op voetbal gedaan! En wat bleek? Het jongetje vond ´t verschrikkelijk! Het is duidelijk dat aan mensen die eigenlijk weinig innerlijk leven hebben en geen weet hebben van het verborgene dat ook zij ìn zich dragen, 
dergelijke sociale pogingen misschien best
 goed besteed zijn? 
Deze mensen 
kunnen meestal nog onmogelijk zonder andere mensen leven, 
iets wat uiteraard goed te begrijpen is... Onze maatschappij brengt nu eenmaal mensen voort 
voor wie eenzaam zijn ´n soort van straf is, iets onoverkomelijks! Wie tegen Kerst bijvoorbeeld 
de kranten leest, of door corona/covid beperkt blijkt te worden,
 komt dit dan veelvuldig tegen....
Ergens willen we
 geen van allen ééÅ„zaam èn ÀLLÉÉN ZIJN: 
we zijn er vaak bang voor en lopen er als ´t even kan met ´n grote boog omheen? 
We mogen dan weliswaar genieten van Verhalen over ´n Mosjeh & ´n Yehosjoea, maar in de grond, 
in het ècht, willen wij absoluut liever helemaal 
niet zijn als zij?! 
Zij zijn al zo nu & dan 
ook de èchte éénzamen: ze staan alleen,
 los van de maatschappij & soms er TEGENOVER!
VERGUISD OF zelfs GEKRUISIGD? Denk ook aan ´t beeld v/d messias 
die als ´n bedelaar aan de poort van ROME zit: geheel buiten de dagelijkse maatschappij! 
We zouden ons ook eens kunnen afvragen of wij niet vaak hetzelfde doen met òns éigen léven?
 Is ´t niet zo dat we aldoor bezig zijn om die eenzame 
in onszelf te ´vervolgen´? 
Zijn we niet bezig in onszelf 
àlles àf te wijzen of te verdringen wat ons tot stoorzender zou kunnen maken,
 ´n onrustzaaier in het ozo ´gezellige´collectieve maatschappelijke leven
 òm ons héén?
Er wordt wel gezegd 
dat onze gehele vrijetijdsindustrie zo blóeit, omdat men 
de eenzaamheid eigenlijk schuwt! 
De vrije tijd wordt besteed, 
zoals men zegt, om ´de tijd te doden 
& de stilte te verdrijven?
Dit is nu eens geen kwestie 
van niet zònder mensen kùnnen, maar van angst voor eenzaamheid 
& ´t niet als realiteit erkennen vàn dàtgene 
wàt verlòssing eigenlijk ìs?
 
Men mijdt ´t gesprek
 dat ieder mens wel kàn hebben met z´n verborgen zijde, 
de kant die overeenkomt mèt 
de ´Verborgen G d´? 
Dit houdt in: 
´n alleen komen te staan tegenover ¨G d¨ 
èn Het Gesprek dat G d wìl hebben met de individuele mensch, 
zoals ook de zgn. Hogepriester éénmaal per jaar 
in ´t Allerheiligste ¨der heiligen¨ komt, 
& daar volkomen
 alleen was.

 
     Asih, man, 80 jaar
    
    Asih, man, 80 jaar
 
 
 
        Log in om een reactie te plaatsen.
 
        vorige
    volgende