39521/239 'GòdàllemàchtigNogAanToe!' RiepDawiedÚit

Q

'WÀT MÓET ÌK NÚ?'
"JE KUNT TOT DE OCHTENDSTOND
OP JE LIER GAAN BLIJVEN TOKKELEN,"
zei Michal spottend,
"ZODAT JE ONTSPANNEN JOUW DOOD TEGEMOET GAAT,
ÒF JIJ KUNT JOUW VROUW OM EEN ÚITWEG VRAGEN!"
Dawied viel op z'n knieën alsof Michal een godin was die moest worden aanbeden en riep:
'MIJN GELIEFDE VROUW, WIJS MÍJ EEN UITWEG ALS MIJN LÉVEN JOU LÍEF ÌS!'[/]
Michal knikte tevreden.
"STA ÒP ÈN VÒLG ME!"
zei ze. Ze ging hem vóór de Tràp òp
naar de eerste verdieping. Daar bleef ze staan voor één van de kamers & fluisterde:
"ONDER JOUW VOORMOEDERS WAS TOCH OOK DIE HOER UIT YERICHO,
DIE ÉÉN VAN JOUW VÓÓRVADERS REDDE MET 'N TÓUW? WELNU, GA DEZE KAMER
BINNEN EN ZIE DAT HET 'N VENSTER HEEFT DAT ÀCHTER 'N BÓÓM VERBORGEN GAAT?!
IK HEB AAN DE VENSTERBANK EEN TOUW VASTGEMAAKT! LAAT JE DAARAAN ZAKKEN, VLUCHT DE TUIN ÚIT ÈN ZÒRG DÀT JE BÚITEN MIJN VADERS BEREIK BLÍJFT!
HET GÁ JE GÓED!"
De twee keken elkaar áán. Dawied wìst dat Michal er niet de vrouw naar was òm hem 'n afscheidskus te geven. Hij bóóg dááròm DÀNKBAAR z'n HÓÓFD, draaide zich òm & greep 't touw. Michal sloot de kamerdeur & liep snel naar beneden. Ze ging naar de slaapkamer waar 't èchtelijk bèd stònd & sloeg 't dekbed terug. Tóen liep ze naar één van de mànshóge BAÄLS die zij vereerde, tilde het Bééld òp, legde 't ìn bèd & dekte 't tóe. Daarna vlocht ze wat geitenhaar òm de kòp waardoor 't léék òf er 'n mèns ìn 't bed lag. Ze deed díe NÀCHT géén óóg dìcht omdat ze bang was voor slecht nieuws over Dawied, maar dàt kwàm níet! Toen 't LÌCHT wèrd ópende ze de luiken & zag dat de mannen van Sja'oel 't huis al met al nog steeds omsingeld hielden. Ze haalde opgelucht adem omdat ze begreep dat nog níemand Dawieds vlucht opgemerkt had. Toen er op de deur werd gebonsd & ze liet vragen wíe daar wàs, hoorde ze opgewonden mannenstemmen. 'IN NAAM VAN DE KÓNING DOE OPEN DE POORT!'
werd er geschreeuwd! Ze liet weten dat zij alleen maar de hoofdman van de troep wilde toelaten en liet daartoe de poort op 'n kier zetten! De man glipte naarbinnen & gaf luidkeels te kennen dat Dawied zich nu metéén bíj de kóning móest mèlden! 'VÒLG ME!' zei Michal hooghartig tegen de hoofdman. 'IK ZÀL Ú LÁTEN ZÍEN WAARÒM prins Dawied OP DÌT MOMENT NIET KÀN KÓMEN!' De man liep haar gehoorzaam achterna. Michal deed de slaapkamerdeur open, maar bleef op de drempel staan & WÉÉS náár 't bèd. 'KÍJK, MIJN MÀN ÌS ÈRNSTIG ZÍEK, HIJ MÓET HET BÈD HOUDEN!' De hoofdman keek naar de langgerekte bùlt ònder 't dèkbed & 't rossige háár aan 't hoofdeinde & wist niet beter of dáár làg Dawied, de MÀN vàn prinses MICHAL, dé hèld van Israël. Hij trad eerbiedig terug omdat hij geen bevel gekregen had om 'n zíeke man te arresteren! Hij verliet 't huis & ging naar 't paleis om te vragen wat hij moest dóen? En zó wòn Michal op DÉZE lìstige manier tijd voor Dawiedewiedewied, waardoor hij zich volgens eigen zeggen in RAMA veilig & wèl bij Sjmoe'el kon voegen! Gelóóft Ú het? ÌK níet!
Toen Sja'oel door z'n hoofdman vertèld werd dat Dawied zíek was, barstte hij in làchen uit omdat híj er geen Wóórd van gelóófde! Hij zei: "BRENG HÈM DÀN MAAR HÍER MÈT BÈD ÈN ÀL ZODAT IK HEM ZIJN HERSENS KÀN INSLAAN!" De hoofdman keerde met bezwaard gemoed terug naar Dawieds huis en híj hàd hélemáál géén zìn òm die ZÍEKE HÈLD VAN ISRAËL naar zijn krankzinnige koning te laten brengen ÈN Dawieds dóód op zijn geweten te hebben! Maar zoals de meeste militairen was hij niet in 'n positie of in staat òm zó'n bevèl te kùnnen weigeren?! Hij meldde zich radeloos aan bij Michal en vroeg al om toegang voor zichzelf & minstens 4 van zijn mannen! 'U BENT VAN HARTE WELKOM,' zei Michal & íederéén zóu de dìkke spòt in haar stem hebben gehoord, maar de oren van de hoofdman waren van ellende zo dóóf als 'n kwartel! Dus toen de mannen bij 't bèd kwamen, doorzagen ze Michals bedrog. Ze waren blij met Dawieds ontsnapping, maar tegelijkertijd uiterst benauwd voor de gevolgen van koning SJA'OELS woede! "NÉÉM HET BÈD ÒP ÈN WÀNDEL!" zei Michal. "IK GA MET U MÉÉ NAAR MIJN VADER DE KONING ÈN NÉÉM ÀLLE SCHÙLD ÒP ME!" De manschappen droegen 't bed mèt Goden-Bééld en àl naar 't Paleis, terwijl Michal zingend vóór hèn úitliep, zó blíj wàs ze dàt ze DAWIEDEWIEDS léven gerèd hàd. Maar toen ze bij haar vader aankwamen & híj zàg dat zíj hèm bedrógen had, begon hij zó hàrd te gillen,
schreeuwen & krijsen dat Michal niet meer zingen kon! Ze barstte in huilen uit
omdat ze nu wel begreep dat zó óók
haar éigen leven
in gevaar
was...
?
?
?
?
?
?
?️
17 dec 2020 - bewerkt op 24 dec 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende