39395gk198AanDeOverkant KondenWe'tFilistijnseLeger
ZIEN LIGGEN:
de tenten keurig in rijen opgesteld op de top van de heuvel, de strijdwagens
in slagorde aan de voet.
Ik werd overvallen
door een vluchtig moment van trots: òns leger zag er nog steeds georganiseerder
uit dan dat van Israël, de tenten stonden strak, de strijdwagens glommen, de wapens van het voetvolk schitterden in de zon. Tegelijkertijd besefte ik dat dàt nu júist òns òngeluk wàs: wij waren vàn een zee-varend volk van kooplieden en handelaren verwòrden
tòt 'n oorlogszuchtig volk!
Òns hele lànd wàs als een kazèrne bestuurd door generaals?
Íederéén kòn wèl begrijpen
dàt wij onze karavaanroutes die van AeGYPTe óver Gaza naar het nóórden voerden, wilden beschermen, maar wat hadden we nu dan toch in 's hemelsnaam te zoeken in het àchterland? Soms vèrwòrdt wat begìnt àls 'n lógisch vòrm van strijd-baarheid tot 'n dóel òp zìch: er ontstaat 'n mentaliteit van ònzìnnige vèchtlùst, 'n cultuur die om níets het gewèld verhéérlijkt! 't Gevecht om levensbehoud wòrdt dàn 'n volkssport, 'n manische vrijetijdsbesteding met kampvechters die volle arena's trekken 'Òmdàt HÈT VÒLK BLÓED' wil zien? 't Léger hunkert naar een víjand, trappelt van ongeduld & speurt ongeduldig naar steeds weer
méér nieuwe slagvelden àlòm?!
Nadat we ruim een uur
naar die overkant hadden gestaard, zagen we 'n groep Filistijnen naar beneden komen.
Er werd gejoeld en geschreeuwd. De groep liep tussen de strijdwagens dóór
het ópen vèld ìn...
Er klonk hoorngeschal!
Tóen maakte 'n geringe gestalte zich lòs úit de gróep.
Hij torste een kolossaal soort van Schild òp z'n RÙG en liep enigszins slingerend in ònze rìchting.
Toen hij zo'n 20 meter was gevorderd, zagen we 'n reusachtige, zwáárbewápende MÀN vanachter de strijdwagens opduiken en te voorschijn komen, die met de tred van 'n Olifant-op-twee-poten àchter de schildknaap áán wàggelde.
't Leek wel of hij z'n éigen gewìcht níet kòn drágen
Òmdàt híj véél te zwáár beslagen ten strijde tròk?
Aviaddanah & ik keken elkaar aan
om vast te stellen wàt de ànder DÀCHT & we zagen in elkaars ogen dat al onze bangste vermoedens nu bevestigd waren.
DÉZE vèsting op póten was Goliath
& de schildknaap die 'm vóóràfging was onze zoon Ittaï!
We wàchtten ademloos op het begin van de voorstelling die we al liever hadden gemìst,
maar níet mòchten missen~~~
???????????????????????⛩?⚔?☠?????????
de tenten keurig in rijen opgesteld op de top van de heuvel, de strijdwagens
in slagorde aan de voet.
Ik werd overvallen
door een vluchtig moment van trots: òns leger zag er nog steeds georganiseerder
uit dan dat van Israël, de tenten stonden strak, de strijdwagens glommen, de wapens van het voetvolk schitterden in de zon. Tegelijkertijd besefte ik dat dàt nu júist òns òngeluk wàs: wij waren vàn een zee-varend volk van kooplieden en handelaren verwòrden
tòt 'n oorlogszuchtig volk!
Òns hele lànd wàs als een kazèrne bestuurd door generaals?
Íederéén kòn wèl begrijpen
dàt wij onze karavaanroutes die van AeGYPTe óver Gaza naar het nóórden voerden, wilden beschermen, maar wat hadden we nu dan toch in 's hemelsnaam te zoeken in het àchterland? Soms vèrwòrdt wat begìnt àls 'n lógisch vòrm van strijd-baarheid tot 'n dóel òp zìch: er ontstaat 'n mentaliteit van ònzìnnige vèchtlùst, 'n cultuur die om níets het gewèld verhéérlijkt! 't Gevecht om levensbehoud wòrdt dàn 'n volkssport, 'n manische vrijetijdsbesteding met kampvechters die volle arena's trekken 'Òmdàt HÈT VÒLK BLÓED' wil zien? 't Léger hunkert naar een víjand, trappelt van ongeduld & speurt ongeduldig naar steeds weer
méér nieuwe slagvelden àlòm?!
Nadat we ruim een uur
naar die overkant hadden gestaard, zagen we 'n groep Filistijnen naar beneden komen.
Er werd gejoeld en geschreeuwd. De groep liep tussen de strijdwagens dóór
het ópen vèld ìn...
Er klonk hoorngeschal!
Tóen maakte 'n geringe gestalte zich lòs úit de gróep.
Hij torste een kolossaal soort van Schild òp z'n RÙG en liep enigszins slingerend in ònze rìchting.
Toen hij zo'n 20 meter was gevorderd, zagen we 'n reusachtige, zwáárbewápende MÀN vanachter de strijdwagens opduiken en te voorschijn komen, die met de tred van 'n Olifant-op-twee-poten àchter de schildknaap áán wàggelde.
't Leek wel of hij z'n éigen gewìcht níet kòn drágen
Òmdàt híj véél te zwáár beslagen ten strijde tròk?
Aviaddanah & ik keken elkaar aan
om vast te stellen wàt de ànder DÀCHT & we zagen in elkaars ogen dat al onze bangste vermoedens nu bevestigd waren.
DÉZE vèsting op póten was Goliath
& de schildknaap die 'm vóóràfging was onze zoon Ittaï!
We wàchtten ademloos op het begin van de voorstelling die we al liever hadden gemìst,
maar níet mòchten missen~~~
???????????????????????⛩?⚔?☠?????????
21 nov 2020 - bewerkt op 27 nov 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 jan 2024 46002 Belasting Heffen Inkomst Uitgaaf Straf Slaaf
- O 07 jan 2024 46001103 Grootte/Indeling v/h Heilig Olijfolieland
- O 07 jan 2024 46000 De boer is gebonden aan z’n land/z’n werk is
- O 06 jan 2024 45999102 In de heilige schrift is deze toen al
- O 06 jan 2024 4599101Landeigendom, grootte, indeling, belasting
- O 06 jan 2024 4599100 Pesach was niet alleen ‘n feestelijke
- O 06 jan 2024 4599699 Zo waren er ook vieringen die maar éénmaal
- O 06 jan 2024 4599598 Shabbat- & Feestdagen: waarom we leven....
- O 03 jan 2024 45983 Spèl en Vermaak: behalve de vrije avonden
- O 03 jan 2024 4598297 Wie hem nu wel of niet verwekte ook Yèsjoe
- O 03 jan 2024 45981 Kortom: vòl, drùk, keihard gelukkig Léven...
- O 03 jan 2024 4598094 Als de mannen of oudere jongens op ‘t Veld
- O 02 jan 2024 45979Als ‘n deur al gesloten werd dan deed men dat
- O 02 jan 2024 45978 Húis, Tuin, Keuken, Kleren, Sport, Spelgenot
- O 02 jan 2024 4597793 Waarschijnlijk noemde de vrouw haar man