39378HuVoDeBijLe22/400ad/nc ´als ik aan tafel ga,~

Q
DAN
LUISTER IK
IN STILTE EN
RUST NAAR DE LEZING
TOTDAT IK WEER OPSTA, WANT
WE NEMEN NU EENMAAL NIET MEER
ALLEEN MAAR ´T VOEDSEL TOT ONS DOOR ONZE MOND,
MAAR OOK ONZE OREN HONGEREN NAAR het ¨WOORD VAN G D¨´
En zó greep men gretig naar die schrift van jouw geest en bovenal ook
die van de apostel Sja´oel Paulos? En de moeilijkheden die ik ooit eens hàd,
toen het mij toescheen dat de inhoud van zijn woorden met zichzelf in tegenspraak was
en niet werkelijk overeenstemde met de getuigenissen van de Wet en de profeten!
De helende uitspraken deden zich nu aan mij voor als van één & hetzèlfde karakter?
Zó leerde ik me wèrkelijk te verheugen met béven: ik begon, en vònd, dat àl ´t Wáre dat ik dáár,
in al die andere boeken & hun vertalingen, gelezen had, óók híer gezegd werd mèt ´n verwijzen
naar jouw Genade! Ik wierp me neer onder ´n vijgenboom, ik weet niet hóe, en liet mijn tranen
de vrije loop & de stromen van mijn ogen braken los, als ´n welverdiend offer voor Jou?
En véél sprak ik met Jou, zij ´t niet met dezelfde woorden, dan tòch wèl in déze zìn:
¨En Jíj, Héér, nu hoe lang nog, zul jij ons eeuwig blijven bestraffen?
Gedenk onze vorige misdaden zó niet langer meer......
Want ik voelde, dat dit alles mij vasthield èn beklemde!
En ik riep steeds weer die klagende woorden uit:
¨HOE LÀNG, HÓE LANG NOG ZAL ´T ZIJN:
´mòrgen, àltíjd maar wéér mòrgen?´
WÁÁRÒM NIET NÚ ÌN DÌT ÚÚR
´n éinde máken áán míjn smadelijke ellende?¨
Zó spràk & weende ik i/d bitterste verbrijzeling van mijn hart!
En zíe, dáár hóórde ik ´n stem uit de naburige woning, alsof ´n knaap of ´n maagd, dat weet ik niet,
op zingende tóón zei & steeds vaker blééf herhálen: ´Néém, léés; néém, léés!´
En terstond nam al zo nu m´n gelaat ´n andere uitdrukking aan & met grote inspanning begòn ik
alsmaar ná te denken, of de kinderen in ´t één of ander Spèl iets dergelijks plachten te zingen,
maar ik herinnerde me in ´t geheel niet dit ooit al ergens eerder gehoord te hebben?!
En na de aandrang van mijn tranen onderdrukt te hebben, stond ik zo nu op, daar ik ´t niet anders
kòn verklaren, dan dàt míj van godswege bevólen werd, ´t Boek te openen
èn ´t éérste hoofdstuk, dat ik vinden zou,
te lézen! {...}´
OK!
engel
17 nov 2020 - bewerkt op 23 nov 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende