39340gk162 Tóen we aan ’t ontbijt zaten met Isaï,~

Q&@
EN ÌK MIJN VERLÀNGEN AAN HÈM KENBAAR MAAKTE,
SCHROK HIJ EN ZEI:
‘Niet doen! Blijf bij uw eigen volk. U weet niet hàlf wàt wij te lijden hebben!’
“U BEDOELT DAT U TE LIJDEN HEEFT ÒNDER ÒNS FILISTIJNEN?”
‘Néé,’ zei Isaï. ‘ÌK bedóel hóevéél wíj te líjden hebben ònder ònszèlf!’
Hij kneep zijn lippen stijf op elkaar, waardoor ik wìst dat ‘t béter wàs
om nu maar liever géén vrágen meer te stellen?!!
De sféér van bìtterheid ìn het vertrèk drùkte òp òns àllen!?
Ná het ontbijt bedankten we Isaï uitvoerig voor zijn gastvrijheid en namen afscheid.
ÌK wilde naar Bethlehem om meteen ‘n MOHEL op te zoeken, ‘n BESNIJDER!
We bepakten onze ezels & gingen op weg, maar de boerderij was nauwelijks uit zicht of er kwam ons
‘n jongen achterna gerend die riep:
“HEER SERAYAH, VROUWE ABIADDANA, WÀCHT, LÚISTER NAAR MÍJ!”
Wij hielden onze ezels in en toen de jongen naast ons stond herkenden we hem aan zijn rossige haar!

Het was de muzikant & slingeraar voor wíe wíj éigenlijk náár het húis van Isaï wáren gegáán,
maar die voor ons verbòrgen gehóuden was!!
En plòtseling wìst ik zíjn náám wéér: DAWIEDEWIEDEWIED!
“KÒM,” zei hij. Hij wees naar ‘n enòrme stéénéik op ‘n heuveltje! “LATEN WE GAAN ZITTEN
IN ZIJN SCHADUW! ÌK HÈB Ú NOG HÉÉL VÉÉL TE VERTÈLLEN!”
Ik voelde m’n hart kloppen, want mijn vermoedens grepen me bij de keel! ÌK verwàchtte vàn
Déze Jòngen ‘n ópenbáring die de héle Wéreld verstèld zou dóen stáán!
‘t Léék míj Tóe dat ons gesprek ònder díe stéénéik één van de hóógtepunten
ìn míjn Léven zou wòrden, maar tegelijk al was Ik ook BÀNG dat mijn verwachtingen
nog véél TÉ hóóg gespànnen waren & daarvan raakte m’n nu m’n hele hoord dánig ìn de wàr:
“GOED, M’N JONGEN,” stamelde ik. In de schaduw van de stéénéik stegen we àf
èn zètten òns néér!!!
09 nov 2020 - bewerkt op 14 nov 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende