39096dc166TobiasGingRechtopInHetZadelZitten BijHet
Q&@
ZICHT
OP ZIJN THUIS.
“ZE WÉTEN DÀT WE ERAAN KOMEN!”
NET ALS DE ZELOTEN, HIELDEN DE ESSENEN DE WACHT
EN YEHOSJOEA HOORDE EEN SCHERP ? FLUITEN ? DAT NIET VAN FAZANTEN
OF ANDERE VOGELS KWAM. WAREN DEZE ESSENEN OOK AL EVEN ACHTERDOCHTIG
ALS DE ZELOTEN?
Even kwáádáárdig?
Belangrijker was de vraag wàt er gebéuren zou als Yesjoea nu onder hèn verschéén!
Tobias gaf het antwoord VOORDÀT YESH de vraag kon stellen?
“ER STAAT EEN FEESTMAAL VOOR U GEREED!”
‘Kost het geen tijd om dat vóór te bereiden? We komen nèt over deze heuvelkam!?’ zei Yesj.
“WÀT VOOR TOESCHOUWERS ZOUDEN WE ZIJN ALS WE ONZE OGEN GEBRUIKEN MOETEN?” De ESSENEN hadden geléérd om vertrouwen te hebben!
Bij ‘t zien van z’n thuis leek Tobi geen last meer te hebben van ? twijfel ? over de prijs
? ? ? die Híj Zíjn Vòlk bracht......
Toen ze de groene tuinen naderden, kwamen er mensen tevoorschijn.
Verborgen in de schaduw van de vele pijnbomen stonden her en der huizen.
Ze waren niet gemaakt van leem, zoals in de dorpen die ze al gepasseerd waren, maar van steen & ? metselwerk ? & de mensen zagen er met hun witte gewaden spookachtig uit in ‘t zonlicht.
Mannen, vrouwen & kinderen droegen allemaal dezelfde klederdracht.........
‘Ik heb ook zo’n Kleed gehad!’ zei Yesj.
“DÀT WÉTEN WE! HET VERBOND Ú MÈT ÒNS! U KRIJGT ‘N nieuw kleed
nádàt ú zich ook gewassen hebt & bent uitgerust!” Tobi stond nu ook al nèt zózéér in het middelpunt
als Yesjoea. De manier waarop hij zàt, fier & rèchtòp, toonde áán DÀT hij in z’n missie was geslaagd?!
De Mesjiach ‘vangen’ is al nèt zó stoer als ‘t vàngen van ‘n adelaar met blote handen!?
De mensen staarden Jesjoea aan met ? tranen ? in hun ogen.
Als ze niet zo bang waren geweest om zo hun waardigheid te verliezen dan hadden ze ook nog hallelujah geroepen, dacht Yehosjoea. Moeders bedekten ‘t gezicht van hun jongste ???? kìnderen
met hun rokken om te voorkomen dat opgewonden ? ? opgewonden ? kreten de gast zouden beledigen!
De reis eindigde hij ‘n Groot Gemeenschaps-huis of een synagoge ?, waar eerbiedwaardige ouderlingen in ‘n rij stonden, allemaal met ‘n witte of grijze ? báárd?
Voordat Yehosjoea kon afstijgen, liepen ze naar hem toe & raakten z’n voeten ? aan.
De laatste die deze eer bewees was de OUDSTE!
Hij fluisterde: ‘Moge U òns nooit verlaten.’
Amen!
Honderden stemmen báden tegelijkertijd dit laatste woord:
‘t klònk als ‘n buitenaards gezoem?!
?????☣️?☢️???⚖️???????????????????????????????????????
OP ZIJN THUIS.
“ZE WÉTEN DÀT WE ERAAN KOMEN!”
NET ALS DE ZELOTEN, HIELDEN DE ESSENEN DE WACHT
EN YEHOSJOEA HOORDE EEN SCHERP ? FLUITEN ? DAT NIET VAN FAZANTEN
OF ANDERE VOGELS KWAM. WAREN DEZE ESSENEN OOK AL EVEN ACHTERDOCHTIG
ALS DE ZELOTEN?
Even kwáádáárdig?
Belangrijker was de vraag wàt er gebéuren zou als Yesjoea nu onder hèn verschéén!
Tobias gaf het antwoord VOORDÀT YESH de vraag kon stellen?
“ER STAAT EEN FEESTMAAL VOOR U GEREED!”
‘Kost het geen tijd om dat vóór te bereiden? We komen nèt over deze heuvelkam!?’ zei Yesj.
“WÀT VOOR TOESCHOUWERS ZOUDEN WE ZIJN ALS WE ONZE OGEN GEBRUIKEN MOETEN?” De ESSENEN hadden geléérd om vertrouwen te hebben!
Bij ‘t zien van z’n thuis leek Tobi geen last meer te hebben van ? twijfel ? over de prijs
? ? ? die Híj Zíjn Vòlk bracht......
Toen ze de groene tuinen naderden, kwamen er mensen tevoorschijn.
Verborgen in de schaduw van de vele pijnbomen stonden her en der huizen.
Ze waren niet gemaakt van leem, zoals in de dorpen die ze al gepasseerd waren, maar van steen & ? metselwerk ? & de mensen zagen er met hun witte gewaden spookachtig uit in ‘t zonlicht.
Mannen, vrouwen & kinderen droegen allemaal dezelfde klederdracht.........
‘Ik heb ook zo’n Kleed gehad!’ zei Yesj.
“DÀT WÉTEN WE! HET VERBOND Ú MÈT ÒNS! U KRIJGT ‘N nieuw kleed
nádàt ú zich ook gewassen hebt & bent uitgerust!” Tobi stond nu ook al nèt zózéér in het middelpunt
als Yesjoea. De manier waarop hij zàt, fier & rèchtòp, toonde áán DÀT hij in z’n missie was geslaagd?!
De Mesjiach ‘vangen’ is al nèt zó stoer als ‘t vàngen van ‘n adelaar met blote handen!?
De mensen staarden Jesjoea aan met ? tranen ? in hun ogen.
Als ze niet zo bang waren geweest om zo hun waardigheid te verliezen dan hadden ze ook nog hallelujah geroepen, dacht Yehosjoea. Moeders bedekten ‘t gezicht van hun jongste ???? kìnderen
met hun rokken om te voorkomen dat opgewonden ? ? opgewonden ? kreten de gast zouden beledigen!
De reis eindigde hij ‘n Groot Gemeenschaps-huis of een synagoge ?, waar eerbiedwaardige ouderlingen in ‘n rij stonden, allemaal met ‘n witte of grijze ? báárd?
Voordat Yehosjoea kon afstijgen, liepen ze naar hem toe & raakten z’n voeten ? aan.
De laatste die deze eer bewees was de OUDSTE!
Hij fluisterde: ‘Moge U òns nooit verlaten.’
Amen!
Honderden stemmen báden tegelijkertijd dit laatste woord:
‘t klònk als ‘n buitenaards gezoem?!
?????☣️?☢️???⚖️???????????????????????????????????????
20 sep 2020 - bewerkt op 21 sep 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 apr 2023 44279258OudeLiedjes,JoligeMelodietjes,MallePietjes
- O 19 apr 2023 44278 257 Zo’n 400 jaar later, in 386 na Chr./A.D.
- O 19 apr 2023 44277Knijp droog, verdeel, heers & pest maar raak?
- O 19 apr 2023 44276256Ondergronds, uit ‘t licht, was geen moeite
- O 19 apr 2023 44275 255 Nòg frappanter (tenminste, voor wie niet
- O 18 apr 2023 44274 254 In Vigna Randanini zijn echter kochiem
- O 18 apr 2023 44273 253 I/d 2e/3e eeuw, toen twee rivaliserende
- O 17 apr 2023 44268252 Vroege synagogen waren dus zeker geen
- O 17 apr 2023 44267 251 De namen i/d Misjna zíjn die van wijzen
- O 16 apr 2023 44266 Met àndere woorden: de prachtige, overvolle
- O 16 apr 2023 44265 250 De tekens die om een menselijke figuur
- O 16 apr 2023 44264249 Áán ‘t uiteinde v/d synagogevloer die het
- O 16 apr 2023 44263 248 Geen v/d voorstellingen was willekeurig
- O 16 apr 2023 44262 247 Moderne Joden groeien op met de aanname
- O 15 apr 2023 44261 Sepphoris was in de 2de & 3de eeuw, toen de