39083dc9/2e geboorte: 't was niet moeilijk geweest

Q&A
ZIJN
LICHAAM WAS
RUSTIG GEBLEVEN EN
TRILDE MAAR 'n beetje toen de hitte intens werd.
Hij staarde in de vlammen & hoorde 'n stem zeggen: 'MIJN ZOON!'
Deze Stem leek uit 't Vuur te komen, 'n aanmoedigende fluistertoon als het sissen
van dorre bladeren die verbranden? Hij volgde 't Geluid & met èlke Stap werd de hitte draaglijker,
zelfs toen de hete wind door zijn haren waaide!
Mijn Zoon.
Díe twee woorden zorgden ervoor dat hij veilig was.
Niets kon hem deren toen hij de vlammenzee inliep.
De vrouw & haar twee kinderen hadden hun zwarte wollen hoofddoeken voor hun gezicht om te voorkomen dat ze stikken zouden.
Alleen hun ogen waren zichtbaar; wijd opengesperd & met 'n angstige blik.
Yesjoea had nog nooit eerder iemand gezien die zó bang was omdat de dood nabij was.
Toen realiseerde hij zich dat ze bang waren voor hèm, níet voor 't Vúúr.
't Allerkleinste meisje kromp ineen toen hij haar oppakte.
Ze klampte zich vast aan haar moeder.
"HIJ MAG ME NIET DOODMAKEN,"
smeekte ze.
De moeder, overmand door angst en rook, liet toe dat Yesj zijn armen òm hun drieën heen sloeg.
Hij leidde hen door de vlammen & even later stonden ze buiten.
De kleine groep deinsde terug, emmers vielen op de grond.
De echtgenoot riep de naam van zijn vrouw.
Ze vloog in zijn armen terwijl ze haar kinderen achter zich aan trok.
Niemand maakte ook maar 'n gebaar naar Yesjoea.
Iedereen stond stijf van eerbied & vrees.
't Enige geluid was 't snikken van de man en zijn ontredderde gezin.
Vreemd genoeg wilde Yesjoe nog steeds naar de wèg toelopen,
net zoals hij gedaan had voordat hij het brandende huis gezíen had.
Om dáár te komen, moest hij zich een wèg bánen dóór de groep van mensen.
Hij keek recht vooruit & vermeed 't om zijn blik naar links of naar rechts òp te slaan.
Opeens zo was nú ook de hypnotische betovering verbróken?!
Mensen begonnen te schreeuwen.
Handen reikten naar Yehosjoea &
de menschen waren met geen mogelijkheid meer te stoppen!?
Hij sloeg zijn armen al om zich heen om te voorkómen dat men z'n witte kleed àfrukte.
De handen wilden het wonder aanraken & 'n stuk ervan àfscheuren om te bewaren
en te koesteren heel de verdere
rest van hun
léven làng
.....
?
28 aug 2020 - bewerkt op 01 sep 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende