39035 Y384 Uren Verstreken. Yesj Kwam Niet Opdagen
QQLEQ
MISSCHIEN
HADDEN ANDEREN HEM AL GEWAARSCHUWD
EN WAS HIJ DE STAD INMIDDELS ONTVLUCHT. MARCUS LUISTERDE AANDACHTIG,
TOEN DE LOFLIEDEREN EEN UITBUNDIGE CLIMAX BEREIKTEN:
¨Adonai is ´G d´, hij heeft het voor ons doen lichten. Bindt de feestoffers met touwen vast
bij de hoornen van het Altaar!¨
EN OP DAT MOMENT VERSCHEEN YEHOSJOEA ,
SCHIJNBAAR UIT HET NIETS, ALSOF HIJ ER ÀL DIE TIJD AL WAS GEWEEST?
Hij stond bovenaan de trappen die naar de schatkamer leidden! Zijn stem weergalmde
door de nacht, krachtiger dan het trompetgeschal...
¨IK BEN HET LICHT DER WERELD; WIE MIJ VÒLGT,
ZÀL NOOIT IN DE DUISTERNIS WANDELEN, MAAR HET LICHT HEBBEN DAT LÉVEN GÉÉFT!¨ De menschen keken om zich heen om te zien wíe dàt had gezegd!
Marc vroeg zich af wàt Yehosjoea bedoelde! Wie was déze màn, die dodelijke wonden kon genézen
èn wìst wàt er ìn het hart van de mensch òmging?
Marc had met eigen ogen gezien dàt een kreupele weer kòn lópen, een blinde weer kon zíen
- èn híj had gezien hoe Yesjoea Carta had genezen zonder woorden. Destijds had Yesjoe zijn toehoorders de kritische vraag gesteld: ´WAT IS ER NU TOCH EIGENLIJK EENVOUDIGER?
EEN LICHAAM GENEZEN? ÒF ZÒNDEN VERGEVEN?´
Marc had zich tot voor kort nog alleen maar beziggehouden met de tastbare wereld om hem héén
en nooit veel echte aandacht besteedt aan de wereld van het hàrt?!
Een duistere wereld, dat hart van hem, totdat hij de woorden van de rabbi gehoord had!?
De liefde was voor hem zelfs een middel geweest om van Miryam te krijgen wat hij wilde.
Marc was ervan overtuigd dat ´t eenvoudiger was ´n lichamelijke ziekte te kunnen genezen
dàn een verwrongen ziel!? Dat laatste was onmogelijk, als de zieke niet wìlde genezen.
Als je niet wìlde inzien dàt je vergeving nódig hàd?!
Als je daar niet om durfde of wilde vragen?!
Àls je díe ozo echte vergeving níet vòl vertrouwen & in alle nederigheid wìlde aannemen!
Maar aan de andere kant - wat een blijdschap òm òp te staan èn te kùnnen lópen!
Om diep van binnen voorgoed veranderd te gaan worden dóór die kràcht
vàn déze onverdiende genade!
Dàt was pas ècht ´n
¨WÒNDER¨!
HADDEN ANDEREN HEM AL GEWAARSCHUWD
EN WAS HIJ DE STAD INMIDDELS ONTVLUCHT. MARCUS LUISTERDE AANDACHTIG,
TOEN DE LOFLIEDEREN EEN UITBUNDIGE CLIMAX BEREIKTEN:
¨Adonai is ´G d´, hij heeft het voor ons doen lichten. Bindt de feestoffers met touwen vast
bij de hoornen van het Altaar!¨
EN OP DAT MOMENT VERSCHEEN YEHOSJOEA ,
SCHIJNBAAR UIT HET NIETS, ALSOF HIJ ER ÀL DIE TIJD AL WAS GEWEEST?
Hij stond bovenaan de trappen die naar de schatkamer leidden! Zijn stem weergalmde
door de nacht, krachtiger dan het trompetgeschal...
¨IK BEN HET LICHT DER WERELD; WIE MIJ VÒLGT,
ZÀL NOOIT IN DE DUISTERNIS WANDELEN, MAAR HET LICHT HEBBEN DAT LÉVEN GÉÉFT!¨ De menschen keken om zich heen om te zien wíe dàt had gezegd!
Marc vroeg zich af wàt Yehosjoea bedoelde! Wie was déze màn, die dodelijke wonden kon genézen
èn wìst wàt er ìn het hart van de mensch òmging?
Marc had met eigen ogen gezien dàt een kreupele weer kòn lópen, een blinde weer kon zíen
- èn híj had gezien hoe Yesjoea Carta had genezen zonder woorden. Destijds had Yesjoe zijn toehoorders de kritische vraag gesteld: ´WAT IS ER NU TOCH EIGENLIJK EENVOUDIGER?
EEN LICHAAM GENEZEN? ÒF ZÒNDEN VERGEVEN?´
Marc had zich tot voor kort nog alleen maar beziggehouden met de tastbare wereld om hem héén
en nooit veel echte aandacht besteedt aan de wereld van het hàrt?!
Een duistere wereld, dat hart van hem, totdat hij de woorden van de rabbi gehoord had!?
De liefde was voor hem zelfs een middel geweest om van Miryam te krijgen wat hij wilde.
Marc was ervan overtuigd dat ´t eenvoudiger was ´n lichamelijke ziekte te kunnen genezen
dàn een verwrongen ziel!? Dat laatste was onmogelijk, als de zieke niet wìlde genezen.
Als je niet wìlde inzien dàt je vergeving nódig hàd?!
Als je daar niet om durfde of wilde vragen?!
Àls je díe ozo echte vergeving níet vòl vertrouwen & in alle nederigheid wìlde aannemen!
Maar aan de andere kant - wat een blijdschap òm òp te staan èn te kùnnen lópen!
Om diep van binnen voorgoed veranderd te gaan worden dóór die kràcht
vàn déze onverdiende genade!
Dàt was pas ècht ´n
¨WÒNDER¨!
17 aug 2020 - bewerkt op 19 aug 2020
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 apr 2023 44285 Stenen Tijdperken: Verleidelijke Godsbeelden
- O 20 apr 2023 44284261 Er woonden al Joden in Antiochië sinds de
- O 20 apr 2023 44281 260 Er waren volop armen in de stad en op de
- O 20 apr 2023 44280259Hoogstmerkwaardig hoeveel soorten dromen &
- O 19 apr 2023 44279258OudeLiedjes,JoligeMelodietjes,MallePietjes
- O 19 apr 2023 44278 257 Zo’n 400 jaar later, in 386 na Chr./A.D.
- O 19 apr 2023 44277Knijp droog, verdeel, heers & pest maar raak?
- O 19 apr 2023 44276256Ondergronds, uit ‘t licht, was geen moeite
- O 19 apr 2023 44275 255 Nòg frappanter (tenminste, voor wie niet
- O 18 apr 2023 44274 254 In Vigna Randanini zijn echter kochiem
- O 18 apr 2023 44273 253 I/d 2e/3e eeuw, toen twee rivaliserende
- O 17 apr 2023 44268252 Vroege synagogen waren dus zeker geen
- O 17 apr 2023 44267 251 De namen i/d Misjna zíjn die van wijzen
- O 16 apr 2023 44266 Met àndere woorden: de prachtige, overvolle
- O 16 apr 2023 44265 250 De tekens die om een menselijke figuur