38992 Y359 Gimel-Daleth De herfst zat i/d lùcht...


SOEKKOT,
HET LOOFHUTTENFEEST,
STOND VOOR DE DEUR: dat féést,
dat tévens ‘n Oogstfeest was om “G d“
te danken voor de late oogst van druiven, olijven & de late tarwe,
was dé méést vreugdevolle tijd v/h Joods ‘godsdienstig jaar’. Maar dat gold niet
voor Miryam, die steeds dieper wegzakte in ‘n depressie.

De oude Tavita maakte zich voortdurend zorgen om haar.
Op een DÀG arriveerde er een Romeins koerier a/d Poort van Miryams huis in Migdal
met een brief in zijn postzak die Miryam enigszins zou kunnen opmonteren.
Hij bonkte met zijn vuist op de poort, totdat Tavita opendeed!

Miryam hoorde de oude vrouw zeggen: ‘Wàt ‘n zégen!’
Vervolgens kwam ze snel de trappen op en overhandigde Miryam een rol perkament.
Het adres was door Barak geschreven. Beide vrouwen herkenden ‘t handschrift.
De oude vrouw bleef naast haar meesteres staan wachten,
totdat die het zegel verbreken zou om de rol te openen.

‘Nóu?’ Misschien dacht ze dat Miryam nòg ‘n teleurstelling niet meer overleven zou. ‘Ìs ‘t góed níeuws?’ ‘Verdwijn!’ beval Miryam nauwelijks hoorbaar. ‘Dìt gaat jóu niks áán!’
Tavita’s gezìcht betrok. Ze bóóg, liep ‘t vertrek úit & sloot de deur àchter zich.
Met trillende hand verbrak Miryam het zegel.
Ze rolde het perkament ópen, làs de boodschap & slaakte ‘n vreugdekreet!
08 aug 2020 - bewerkt op 12 aug 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende