3885563 maar nu stapte hij uit de rij ~~~~~~~~~~~~

EN
HIELD DE DUIF
HOOG BOVEN ZIJN HOOFD.
Hij liet de duif lòs.
In plaats van omhoog te vliegen,
fladderde de duif naar de grond...
Het diertje was zo verzwakt door de angst dat het niet meer kòn vliegen.
Verschillende omstanders moesten erom lachen ~ één of andere stakker was erin geluisd
& hàd ‘n vogel gekocht die niet meer geschikt was òm te òfferen! Yesj knielde & tilde de duif weer op, maar hij gooide ‘t beestje niet i/d lucht. De duif bewoog niet meer èn trìlde zèlfs niet meer: ‘t wezentje stierf in zijn handen. Dit keer lette niemand op hèm, want iets anders hàd de aandacht getrokken?
‘n Oude vrouw probeerde vóór te dringen. Zíj was klein èn gerimpeld & ze frommelde met enkele bloemen die ze onderweg geplukt hàd. Haar sjaal was van haar hoofd gegleden & hing òm haar schouders. Ze hàd blijkbaar niet dóór DÀT haar hoofd onbedekt was?! ‘n Paar mannen wilden
haar wegduwen; anderen noemden haar ‘n oude heks & uitten hùn woede
over deze ontering v/d Tèmpel! “LAAT MIJ JE HELPEN, MOEDERTJE!
ZIJN DEZE BLOEMEN JOUW OFFER?” De oude vrouw keek met toegeknepen ogen naar Yehosjoea. Híj was even BÀNG dat ze gèk was & naar hèm zou schrééuwen? Vrouwen mòchten níet ìn de ríj staan & blóemen werden níet geaccepteerd als òffer. Maar opééns werd ze kàlm. Ze knipperde met haar ogen als ‘n uil bij daglicht & mompelde: ‘Néém míj méé! ÌK zàl àchter jou áán komen rènnen! Míjn KÓNING HÉÉFT míj ìn zijn kámers gebracht.’ “WÀT?” zei Yesjoea, compleet overrompeld.
“LÉREN ZE JE NÍETS?” De oude vrouw schudde hooghartig haar hoofd.
Ze sloot haar ÓGEN alsof ze de woorden uit ‘t diepst van haar herinnering moest òphalen..........
“LATEN WE JUICHEN ÈN ZÌNGEN ÒM JÓU!
LATEN WE JOUW LÍEFDE PRÍJZEN,
MÉÉR NOG DÀN WÍJN!” Ze glimlachte.
“BESTAAT ER ÍETS
MOOIERS?”

verliefd
10 jul 2020 - bewerkt op 14 jul 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende