38279/109 ‘Miryam ~ ik wilde ~ dat ‘t anders was!‘

”IK ZOU
ZÓVÉÉL WILLEN!
IK WILDE DAT MOEDER
ME NIET IN DE STEEK HAD GELATEN!
IK WILDE DAT IK EEN BROER HAD DIE
VAN ME HOUDT, INPLAATS VAN ÉÉN DIE MIJ
EEN DRAAI OM MIJN OREN GEEFT, TELKENS ALS IK
MIJN MOND OPENDOE... IK WILDE DAT IK ÈCHT EEN FAMILIE HAD,
MAAR DAT ZIJN ALLEMAAL ALLEEN MAAR WENSEN?
DUS NEEM IK HET LEVEN ZOALS HET OP MÍJ ÀFKOMT. ONBEMIND.
ZONDER VEEL HOOP... MAAR IK LEEF NOG STEEDS:
ZO IS HET MET MIJ
GESTELD!”

Ze rechtte haar schouders.
“Bedankt voor je geweldige advies.
Ik zal erover nadenken en dan zal ik laten weten wat ik besloten heb, El’azar!”

Hij stond langzaam op en stak zijn hand uit, alsof hij haar wilde aanraken?

Ze deinsde terug.

‘Het spijt me zo dat je het zó... móeilijk hebt.’

“LAAT MAAR. IK HOUD ME WEL STAANDE. IK HEB ALLES WAT MIJN HARTJE BEGEERT...
TOT ZIENS, BROERTJE LIEF...
JE KOMT ER ZELF
WEL UIT.”

10 apr 2020 - bewerkt op 14 apr 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende