37002 Heel de Joodse wereld was geschokt door die

RÀMP IN POLEN! De roerige tijd & de ellende leken te bewijzen dat inderdaad “HET EINDE DER DAGEN” nabij was; aan ‘t “einde der dagen” zóu dé MESJIACH komen en verlòssing brèngen, de hele wereld heiligen èn Israël hèrstèllen? De Jóden wàchtten hóópvòl! In 1665, tegen het eind v/d bloedige gebeurtenissen in Polen, beweerde een Ottomaanse Joodse màn, SJABTAI TSWI, dat híj dé Messias was?! Vóór deze TSWI hàdden al vélen beweerd de Messias te zijn, maar nog nooit hàd één man zó véél hóóp wéten te wèkken èn zóvéél Jóden van óveràl àchter zich verénigd?! Dé verkláring daarvoor lag niet in de persoon van Tswi, maar bij de joden zèlf: ‘t was ‘n úiting v/h vúrig verlàngen naar ‘t einde v/h ondraaglijk lijden gedurende zo’n 1600 (2000) jaar vòl bange ballingschap, burgeroorlog, bezetting & brutaliteit barstensvol beroerdigheden... Deze door Zvi in gang gezette ‘messiaanse beweging’ wèrd zó massáál dat op sòmmige plaatsen de handel dreigde stìl te vallen en DÀT verontrùstte de islamitische leiders in Istanbul (ooit Constantinopolis) zéér!? Daaròm stelden zij Zvi al voor de keus: zich tot de islam bekeren òf de dóód?! In 1667 bekeerde Zvi zich, nam ‘n Ottomaanse náám aan en accepteerde ‘n Ottomaans Pensioen. Hiermee hadden de Ottomaanse leiders hùn dóel bereikt, maar de vurige hoop v/h joodse volk is door ‘t verraad van SJABTAI Zvi de bodem ingeslagen? Hoewel ná Zvi’s overgang tot de islam ‘n niet onbelangrijk aantal joden (onder wie veel afstammelingen van de ‘marranos’) de messiaanse beweging van Zvi bléven aanhangen, restte het merendeel v/d joden nog slechts wanhoop! De verdrijving v/d Spaanse Joden, de toenemende jodenhaat door reformatie & contrareformatie, pogroms (Russisch voor ‘rellen’) in Polen & de Oekraïne, onverschilligheid van de joodse intellectuelen jegens hun verpauperde geloofsgenoten, maar vooral ook de enorme ontgoocheling door het verraad van SJABTAI TSWI, hadden de Oost-Europese joden weer teruggeworpen in diepe armoe, onveiligheid, verlatenheid en vreselijke wanhoop.... Omstreeks ‘t jaar 1730 trok ‘n joods man, genaamd Israël ben-Eliëzer (1700-1760) zich terug i/d bergen v/d Poolse Oek-raïne om daar te mediteren. De inspiratie die hij er opdeed zou de Joden in Oost-Europa doen opleven in een mystieke stroming: ‘n níeuwe chassidische beweging. Hij werd ‘Ba’al Sjem Tov’ (Heer v/d Goede Naam), kortweg ‘Besjt’ genoemd, de titel voor iemand aan wie religieus-magische krachten werden toegekend. De beweging die hij op gang bracht was, net als de Merkava-schouwers, sterk op ‘G dzèlf’ gericht & probeerde de afstand tussen G d & de mensch te verkleinen & dichter bij G d te komen. Ànders dam de rabbijnen, leerde BSJT dat ‘n grote kennis v/d TeNaCH & de TaLMuD minder be- langrijk is dan de manier waarop men de problemen van alledag aanpakt & de vroomheid die men in acht neemt: hij leert dat men G d kan dienen door elk facet v/h dagelijks leven vol overgave te volbrengen & elke handeling aan te wenden om goed te doen; i/h dagelijks leven tóegepaste kennis van TeNaCH & talmud is zo gezien niet langer meer ‘t enige crite-rium òm ‘n ‘goede jood’ te zijn. De nadruk kwam te liggen op vroomheid & levensvreugde en dit bràcht de joodse massa al met al dé gelégenheid Dírècte G dservaring te beleven? Bidden, ‘t houden van ‘n gebod, ja zelfs ‘t vastmaken van jouw schoenveters e.d., kon je dìchter bij G d brengen, want G d was, is & ‘zal zijn’ immers overal waar je ‘hem/haar/het’ zocht/zoekt/verwacht.
13 jan 2020 - bewerkt op 17 jan 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende