36260SHR60Veilig In England Vertelde Ilse Aan Haar
Q&@
VRIENDEN
over Olga Benario en drong ze er bij hen op aan contact op te nemen
met de familie van Olga's man in Brazilië; Ilse dacht dat haar eigen geval ook Olga's familie de hoop
zou geven dat ze ook haar vrij konden krijgen, maar ze moesten voor 'n visum zorgen voordat de oor-
log uitbrak! Enkele maanden na haar aankomst in England werd Ilse als Duitse tot vijandelijke 'n vreem-
deling uitgeroepen en naar een interneringskamp op 't eiland MAN gestuurd! Na de oorlog trouwde Ilse &
kreeg ze een dochter, Marlene. Zij werd ook herenigd met haar tweelingzus Else, die de oorlog als onder-
duikster in Noorwegen gezeten had. Na verloop van tijd ontdekten de zussen dat hun ouders in Auschwitz
omgekomen waren en dat veel vrienden hetzelfde lot hadden ondergaan! In 1951 probeerde Ilse om haar
verhaal te boek te stellen; zij beschreef beknopt haar jaren in Moringen, Lichtenburg & Ravensbrück .....
Ontevreden over haar onvermogen 'de eindeloze angst & 't eindeloos lijden te beschrijven' schreef ze een
postscriptum waarin ze de lezers haar verontschuldigingen aanbood: 'ALS IK MIJN VERSLAG NALEES, DAN
SPIJT HET ME DAT IK KENNELIJK NIET IN STAAT BEN GEWEEST OM DE WERKELIJKE TRAGIEK VAN HET
CONCENTRATIEKAMP TE SCHILDEREN!' Volgens haar dochter Marlene heeft Ilse na 't schrijven van haar
Verslag nooit meer over Het KAMP gesproken! 'Zij lééd aan het Bijzondere Verdriet & Schuldgevoel van
diegenen die zo gelukkig waren om eruit te komen voordat 't èrgste begònnen was?!' In 'n café in Noord-
London liet Marlend, 'n kunstenares, een schilderij zien dat zij gemaakt had van Ilse & Else als burgerlijke
Duitse meisjes in mousselinen jurken - 'voordat ze rebelleerden & in 't bos gingen kamperen om
Marx te lezen!' zei Marlene. Op een ander schilderij, Tralies genaamd, toont Marlene haar moeder
in haar laatste dagen, slapend in bed. 'Zij is in de ouderdom weer mooi geworden!' luidt Marlenes
inschrift! 'Er wordt voor haar gezorgd alsof ze een baby is en ze spreekt of glimlacht nooit.
Ik zie de schaduw van haar gevangenschap over het einde van haar leven vallen,
een ònàfgemaakte zaak! Op een andere plaats of in 'n andere tijd
had die schaduw over mij of over mijn kind kunnen vallen.
Zou ik weten hóe ÌK dapper moet zijn?' Vandaar
die jaren voor tijdens & na die twee wereldoorlogen:
kamp Erika/Erica, Vledder, Assen, in Israel
en Jordanië, India, Japan, USSR, Balkan, armoe,
rijkdom, ziek/gezond, werk/vrijheid, geweld,
rechtvaardigheid,
haat/liefde
...
over Olga Benario en drong ze er bij hen op aan contact op te nemen
met de familie van Olga's man in Brazilië; Ilse dacht dat haar eigen geval ook Olga's familie de hoop
zou geven dat ze ook haar vrij konden krijgen, maar ze moesten voor 'n visum zorgen voordat de oor-
log uitbrak! Enkele maanden na haar aankomst in England werd Ilse als Duitse tot vijandelijke 'n vreem-
deling uitgeroepen en naar een interneringskamp op 't eiland MAN gestuurd! Na de oorlog trouwde Ilse &
kreeg ze een dochter, Marlene. Zij werd ook herenigd met haar tweelingzus Else, die de oorlog als onder-
duikster in Noorwegen gezeten had. Na verloop van tijd ontdekten de zussen dat hun ouders in Auschwitz
omgekomen waren en dat veel vrienden hetzelfde lot hadden ondergaan! In 1951 probeerde Ilse om haar
verhaal te boek te stellen; zij beschreef beknopt haar jaren in Moringen, Lichtenburg & Ravensbrück .....
Ontevreden over haar onvermogen 'de eindeloze angst & 't eindeloos lijden te beschrijven' schreef ze een
postscriptum waarin ze de lezers haar verontschuldigingen aanbood: 'ALS IK MIJN VERSLAG NALEES, DAN
SPIJT HET ME DAT IK KENNELIJK NIET IN STAAT BEN GEWEEST OM DE WERKELIJKE TRAGIEK VAN HET
CONCENTRATIEKAMP TE SCHILDEREN!' Volgens haar dochter Marlene heeft Ilse na 't schrijven van haar
Verslag nooit meer over Het KAMP gesproken! 'Zij lééd aan het Bijzondere Verdriet & Schuldgevoel van
diegenen die zo gelukkig waren om eruit te komen voordat 't èrgste begònnen was?!' In 'n café in Noord-
London liet Marlend, 'n kunstenares, een schilderij zien dat zij gemaakt had van Ilse & Else als burgerlijke
Duitse meisjes in mousselinen jurken - 'voordat ze rebelleerden & in 't bos gingen kamperen om
Marx te lezen!' zei Marlene. Op een ander schilderij, Tralies genaamd, toont Marlene haar moeder
in haar laatste dagen, slapend in bed. 'Zij is in de ouderdom weer mooi geworden!' luidt Marlenes
inschrift! 'Er wordt voor haar gezorgd alsof ze een baby is en ze spreekt of glimlacht nooit.
Ik zie de schaduw van haar gevangenschap over het einde van haar leven vallen,
een ònàfgemaakte zaak! Op een andere plaats of in 'n andere tijd
had die schaduw over mij of over mijn kind kunnen vallen.
Zou ik weten hóe ÌK dapper moet zijn?' Vandaar
die jaren voor tijdens & na die twee wereldoorlogen:
kamp Erika/Erica, Vledder, Assen, in Israel
en Jordanië, India, Japan, USSR, Balkan, armoe,
rijkdom, ziek/gezond, werk/vrijheid, geweld,
rechtvaardigheid,
haat/liefde
...
21 okt 2019 - bewerkt op 23 okt 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 02 sep 2023 45171151De tèkst stamt uit de late middeleeuwen...
- O 02 sep 2023 45170150MóederDrama:Ewa,Miryam,Mia,Els,Ria,Saartje
- O 02 sep 2023 45169149’t Gegéven van ‘t Láátste Óórdeel is naast
- O 01 sep 2023 45168148 Víer jaar eerder componeerde Antonio
- O 01 sep 2023 45 167 147 Alle andere personages in de passies,
- O 01 sep 2023 45166146’n Link van Liturgisch Spel naar OratorIum
- O 01 sep 2023 45165-145In de Filmwereld kwam Pier Paolo Pasolini
- O 31 aug 2023 45163145 De kèrn van ‘n tekstboek voor een muziek-
- O 31 aug 2023 45161144 De persoon YÈSJ werd in ‘n muzikaal drama
- O 30 aug 2023 45160 Partij Van De GroenLinkse ArbeidStrijdVlag?
- O 30 aug 2023 45159pvdgla: Bulderend, dreigend, huilend, zalvend
- O 30 aug 2023 45158 De titel zou een vingerwijzing blijken naar
- O 30 aug 2023 45157143PS’Intensiteit Van Hartstocht Ìs Zó Hévig,
- O 30 aug 2023 45156 142 Dáár stáán we dan. Bij de voederbak van
- O 29 aug 2023 45155 141 Tom Waits is nog mild? Is Christ bíj hèm