32410tdad30 twee millennia geleden: Marid @ Doemah

Q&@: 'Maar honderdduizend Kalb dienen Rami,' zei ik in een wanhopige poging om haar angst te bezweren - want ik vreesde hetzelfde. "DÀT IS ALLEEN MAAR VANWEGE ZIJN BONDGENOOTSCHAP MET ARETAS," zei ze. "ALS IK STERF ÈN ARETAS ZIJN STEUN INTREKT, VREES IK OM RAMI'S LEVEN!" Hèt beetje ÉÉR dat ik nog aan dit leven zou weten te ontfutselen, moest van mijn vader komen, de allergrootste van de sjeiks die nooit kòn FÁLEN? Mijn enige doel was het zijn goedkeuring te verwerven door hem te eren - zoals alle bedoeïenendochters doen! Als zijn macht over de woestijn aangetast werd, dàn zou ik helemaal niets meer waard zijn? "Híj hééft de óude gebruiken lòsgelaten," fluisterde NASHA, "HIJ IS NIET MEER ZO STERK ALS HIJ OOIT WÀS!" BEDOEÏENEN ZIJN NOMADEN, HEER EN MEESTER ÓVER DE WOESTIJN, VRIJ OM HUN KAMEEL EN TENT ERGENS OP TE SLAAN OF ER NEER TE STRIJKEN?! ZE ZIJN AAN NIEMAND VERANTWOORDING SCHULDIG, HOOGUIT AAN EEN ANDERE BEDOEÏEN DIE HETZELFDE STUK LAND OP HET OOG HEEFT?! ZO IS HET ALTIJD GEWEEST, REEDS LANG VÓÓR DE TIJD VAN AVRA(HA)M EN ZIJN ZOON ISJMAËL, DE OUDE STAMVADER VAN DE BEDOEÏENEN IN NOORDELIJKE ARABIË! ZOALS DE TRADITIE HET WIL, BETEKENT EEN LEVEN OP EEN VASTE PLEK HÈT ÉINDE VAN DE BEDOEÏENENMANIER VAN LÉVEN? MOBILITEIT IS ESSENTIEEL OM IN EEN DERGELIJK UITGESTREKT LAND TE KÙNNEN ÓVERLÉVEN?!! BIJ VEEL STAMMEN STOND ZELFS DE DOODSTRAF OP 'T OPTREKKEN VAN PERMANENTE BOUWWERKEN! DOOR DE MÀCHT TE GRIJPEN IN DOEMAH, EEN STAD OPGETROKKEN UIT STENEN MUREN EN BOUWWERKEN ZOALS HET PALEIS VAN MARIED - EEN HEUS FORT - HADDEN RAMIE EN ZIJN ONDERDANEN DE HEILIGE LEEFWIJZE VAN DE BEDOEÏENEN GESCHONDEN, HOEWEL DE RIJKDOM DIE DEZE MISSTAP MET ZICH MEEBRACHT DE MEESTEN BLINDGEMAAKT HAD? Dàt wist ik ook wel, maar het uit Nasha's mònd te moeten horen, maakte dat de angst in mij opborrelde. Ik depte opnieuw haar voorhoofd met de koude doek. 'Rust nú maar úit: je moet gaan slapen!' Nasha zakte dieper in de kussens en sloot haar ogen. "BID TOT AL-'UZZÁ," fluisterde ze na een tijdje. "BID TOT DE GODIN ISIS! TOT DUSHARRA. TOT ALLĀT. BID TOT JEZELF OM ONS ALLEN TE REDDEN!" Ze zweeg en ademde diep in. 'Nasha?' Ze antwoordde niet. Ik duwde een paar losse haarlokken uit haar gezicht. 'Nasha, lieve Nasha, ik beloof je dat ik zal bidden,' fluisterde ik. Ze bewoog niet, misschien sliep ze al wel? 'Ik beloof je plechtig dat ik zal bidden!' "MAVIAH," fluisterde ze. Ik keek naar haar gezicht, zo bleek maar ook zo vredig. 'Nasha?' "MAVIAH...' 't Waren de laatste woorden die ik Nashquya van de Nabateeërs, vrouw van mijn vader en als een zus voor mij, in dit leven hoorde spreken. Mor was 4 maanden 'onderweg' toen vader, 30 jaar jong helemaal alléén stierf door een Duitse kogel op de zgn. Groevenbeekse hei bij de Watervalweg op woensdagmiddag 13 december '44 ten tijde van de overval@Dríe & 13 jaar jong toen opa zijn laatste adem uitblies en stierf 84 jaar oud in '58; 47 toen moeder (81) overleed vlak voor Èl Àl; al de hongerwinters, wereldschokkende gebeurtenissen altijd en overal weer dichterbij- & verderafgelegen tussen oorlogseind & de eeuwigdurende IIIe WO... Geboren & ongeboren kinderen Gòds: verbonden in evoluties & euangelies èlk mómènt weer als in familie, vrienden, kinderen, dieren, planten, wolken, water, jaargetijden, bewustwordingen tussen ons ontwaken & in slaap vallen. Alle ooms & bijna alle tantes zijn er al niet meer, alleen nog wat neven & nichten, hùn kinderen & kleinkinderen wereldwijd 'aanwezig'.... Toch een heel apart gevoel om ook zelf vader & grootvader te worden in de loop van meer dan een halve eeuw 'nieuwsgierigheden'.......