31048gkbvo583 nu de mensen me toeriepen met de ~~~
Q&@
JÚISTE KLÀNK HOORDE IK DE VRAAG: 'WÁÁR ÌS DÉ KÓNING?' Waarop mijn hàrt júichend antwoordde:
'HIJ LÉÉFT! ÌK GÁ HÈM ÌN MÍJN ARMEN SLUITEN!' Ik werd begeesterd door ANÀT, dé grote godin die MÒT óverwìnt & Prins BAÄL bevrijdt úit het dódenrijk!? Ik besèfte hóe bàng Ìk geweest was òm Achavs léven, zózéér dàt míjn hàrt hèm àl ìn 't dódenrijk zòcht
èn Ìk de kràcht van 'n gódìn NÓDIG hàd òm hèm te dóen wéderkéren?!! Ik was verheugd èn verwàrd! Ik verwarde mijn geliefde
steeds vaker mèt de goddelijke prins wiens aanwezigheid ònòntbéérlijk ìs voor de vruchtbaarheid van de aarde èn hèt húwelijk?
Àls híj dróevig was, meende ik dat hij worstelde mèt die ònvruchtbare MÒT, die stilstand, ontbering & hònger veroorzaak!
En Ìk láádde me òp àls ANÀT, die haar krachten úit hémel & aarde ìn zich òpzúigt om MOT uit Achavs hàrt te verdrijven?!
Ik zie nu pas góed ìn hoe noodlottig het was dat ik telkens weer de gestalte van een godin probeerde aan te nemen,
dàt het níet tòt de màcht v/d mensen meer behóórt òm de lóóp v/d Geschiedenis te beïnvloeden èn dàt een màn
die de dóód zóekt haar vìndt, wàt z'n gelíefde ook probeert om hem te behouden!? Het was noodlottig,
maar ik kòn niet ànders! Ik bèn Izebel, DÉ VRÁÁG WAAROP HET TRIOMFANTELIJKE ANTWOORD LÚIDT:
'HÍJ LÉÉFT!' Hàd ik me erbij móeten neerleggen dat eerst zijn hàrt, DÁÁRNÁ zijn lichaam zou stèrven?
Ik had hem lief. Hóe kàn de líefde haar éindigheid aanváárden? Mijn liefde werd mijn noodlot
omdat ze net als de Zéé háár grènzen níet aanvaardt, waardoor ik tevergeefs, als 'n godìn
steeds toch maar wéér háár grènzen níet aanvaardt, waardoor ik tevergeefs, àls 'n
Gódìn de Kóning probeerde te bewaren voor elke tegenslag, voor èlk
Verdríet, voor iedere pijn die zijn hart zou kunnen open-
zetten vóór die ònvrùchtbare MÒT! Ik zie míjn
misverstand nú helder voor me, maar
ik heb geen spijt! Néé,
spíjt hàd ik gehàd
wànnéér ik mijn
líefde hàd
begrensd.
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende