30904gkbvo515 door mijn overmoedige idee was ik al

VANAF DE EERSTE DÀG NIET ALLEEN ACHAVS DROOMPRINSES, MAAR OOK ZIJN ALLEREERSTE VERTROUWELING IN STAATSZAKEN EN MILITAIRE AANGELEGENHEDEN! MÍJN ZÒTTE {zàtte!} ÌNVÀL VERHIEF ME BÓVEN ZIJN RAADGEVERS EN VRIENDEN! Níet àl die mannen namen me dàt in dànk àf? We reisden door naar SAMARIYAH, eerst door de Vallei naar YIZREËL, daarna afbuigend naar ut zuiden, door de DOTANVALLEI! Tòt Dotan bleef ut land nog ópen èn brééd, maar ná Dotan, toen we eenmaal verzwolgen werden door de bergen van Sjomron, leek het of we entrecotes binnenreden die steeds maar nauwer & nauwer werd, totdat we tenslotte ìn het Dàl v/d Stàd werden uitgespuugd: híer wàs géén weidsheid meer, géén RÚIMTE, want die Berg van Sjemer waarop Samaria gebouwd is, làg immers al òp-gesloten tussen andere bergen en was tòch níet één van hèn! De SJEMER làg als 'n eenzaam EILAND tùssen de bergen, die zich van 'm schenen te verwijderen maar hem toch nog gevàngen híelden?!! Samaria was een párel onder de Steden, maar de Bergen híelden het verbòrgen voor de buitenwereld, als jaloerse óesters!? Later kréég Ìk hè váák te kwaad mèt Sjomrons Gevangenschap, maar toen ik er aankwam kon níets mij nog uit het veld slaan! MIJN HOOFD DUIZELDE VAN ACHAV! ZIJN ZWARTE OGEN TUURDEN DÍEP IN MIJN HART!
ZIJN KORTE, GESPIERDE LIJF BEWOONDE MÍJN GEHEIMSTE VERTREKKEN! Er ontstak een razernij in mij die deze Berg van Sjemer tot in zijn ìngewanden hééft gevóeld! Ìk zòcht un manier òm bíj hèm te zijn, maar het protocol stond dàt níet tóe?! DÁÁRÒM zocht ik mijn toevlucht tot de LÌST die me in TYRUS ook al zóvéél VRIJHEID gebracht hàd! Ik zei tegen Meribaäl: "GA NAAR DE PRINS! Zèg hèm dàt er íemand òp hèm wàcht vóór de Poort van Sjomer Yah! Laat hem 2 muildieren meenemen & zeg 'm dattie zich kleedt als 'n officier v/d cavalerie!" Ìk kleede me als un dorpsmeisje dat in de Stàd was om er bijvoorbeeld groente te verkopen & ging zonder moeite dóór de Stàdspoort; ik wachtte i/d olijfgaarden vóór Samaria èn zàg de PRÌNS kómen, gekleed als officier! Hij was te paard & voerde 'n muilezel met zich mee! Toen hij me zag, sprong hij van zijn paard, bekeek mijn kleren en làchte! "BENT Ú HET WÈRKELIJK?" vroeg hij. Mijn hàrt klopte in m'n kéél OMDAT HIJ ZÓ DICHTBIJ WAS, maar Ìk liet niks mèrken & zei: 'Waarom làcht u om un meisje van het land? Zijn die soms minder mooi dan de meisjes uit de stad?' Achav bekeek me met z'n overmoedige ógen en lachte niet meer! "ZE ZIJN MOOIER!" zei hij. 'ZE ZIJN ZÓ MOOI DAT DEZE OFFICIER TRILT OP Z'N BENEN! WÀT MÓET HÍJ DÓEN?'