30832GKBVO: omdat ik er niks van begreep werd ik
4229BQ&@
TOTAAL VERSLAGEN DOOR WAT ER TÓEN GEBEURDE, DÀT GEEF IK TOE! Het altaar stortte ineens met een donderend geraas inelkaar, de gloeiende ÀS woei me sissend om de rode oortjes, het offerdier viel brandend & al op de grond & mensen gilden, schreeuwden & brulden alsof ze allemaal tegelijk gekeeld & verdoemd werden? U & ik weten nu natuurlijk onderhand wel hoe dit kwam: door de hitte van het vuur was de bijenwas waarmee het blad v/h gesaboteerde altaar bij elkaar gehouden werden geheel weg-gesmolten èn verloor daarmee z'n draagkracht! Maar stel u voor dàt u helemaal van niets wéét èn dàt zo'n schreeuwende "WOULD-BE"- profeet nèt éven tevoren voorspeld heeft dàt het altaar gaat splijten, wàt denkt ú dàn? Ik stond nog steeds met gestrekte arm naar die malleman te wijze & 't léék òf die arm van schrik in een boomtak veranderd was: stijf, roerloos, onbeweeglijk, breekbaar. Ik durfde hem niet meer terug te trekken, bang dat hij zóu dóórknakken?! Ìk stònd te trillen als een riet, want ik wist niet beter òf híer wàs GÒD aan het werk!? Hóe gemakkelijk tràpt de mèns ìn àllerlei goocheltruc & toverspreuken wanneer men zich nu niet op de hoogte stelt vàn dé féiten! Ìk dàcht werkelijk even dat nú míjn héle wéreld vergìng òmdàt Ìk al wel de meest mislukte mens op aarde was! Hóe kòn ik dàt dènken? Ìk wàs immers door diezelfde god tot koning van Israël uitgeroepen! Ik schaam me diep voor m'n stompzinnige nep-angst, maar misschien begrijpt u waar m'n vrees vandaankwam. Met gestrekte arm begon ik de zg. 'godsman' godsamme te smeken om genáde! Ik riep met jammerende stem: 'Alstublieft, vraag aan Gòd of hij mijn arm beter wil maken zodat ik 'm weer bewégen kan!' JADON was me terwille & riep met z'n Yehoediaccent Gòd aan! Hóe ÙT kwam weet ik niet, maar misschien was ut wel z'n zalvend stem-geluid dat me tot rust bracht? M'n arm ontspande zich, het bloed stroomde toe, ut leven keerde terug! Hoewel ik m'n afkeer v/d enge godsman nog maar nauwelijks kòn onderdrukken, begreep ik al wel dat 't i/d ogen v/h ademloze Vòlk merkwaardig was wanneer ik nú niet dankbaar zou zijn? Ik was hem dus zichtbaar en hoorbaar dankbaar & zei: 'Ik nodig u van harte uit bij mij thuis om er 'n hapje te komen eten, en ik heb ook nog wel 'n heel aardig cadeautje voor u!' Ìk wàlgde van mezelf om déze angstvallige stroopsmeerderij, maar ik móest wel íets doen òm niet helemaal àf te gaan i/d ogen v/h Vòlk! 't Kóningschap ìs geen smákelijk vak. Maar HÓÓR hóe die druiloor reageerde op míjn vríendelijke uitnodiging! Híj zei: 'Ìk ga niet met u mee, want ik neem niets van u aan! Ìk éét of drink níets in Bethel: ik hoorde god zeggen dat ik hier níets màg eten of drinken & ik moet ook 'n andere route volgen dan die ik op de heenweg gevolgd heb: dàt wàs 'n ìngéving weet u wel?' Ìk vònd het eigenlijk wel BÈST: ik was bekomen van mijn schrik & begon alweer te betwijfelen òf god ook maar íets mee te maken hàd mèt ut 'ingestorte altaar'! Ik zei: 'Ga gerust uw gang en ga in vrede!' [WORDT VERVOLGD D.V.E.D.!]
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende