30536gkbvo477 'O ja,' zei ik opnieuw, & ik hoorde,

Q
NIET VOOR 'T EERST,
MIJN VERREGAANDE ONNOZELHEID I/D KLANKKLEUR VAN MIJN STEM!
IK VOELDE 'N FÈL VERLANGEN NAAR MÉÉR KÈNNIS ÈN MÉÉR DIEPGANG, TERWIJL IK TEGELIJKERTIJD BESEFTE
DAT IK NIET MET DE JUISTE EIGENSCHAPPEN WAS GEBÓREN ÒM ME DAARVAN TE KÙNNEN VOORZÍEN!
'Hoeveel tijd heb je nodig?' vroeg ik. 'Àls je alleen met mij slaapt en met niemand anders, zal het snèl gaan!'
Ik glimlachte, want nu voelde ik me weer op mijn eigen terrein. 'Ik geef je een week,' zei ik.

Ik geloof dat ze 't verhaal al na 'n paar dagen rond had, want ze was verdrietig en wilde alleen nog worden gekust
& gestreeld, en toch wilde ze de week vòlmaken! Ik begreep dat ik geduldig moest zijn en had haar zo lief mogelijk líef!
Toen we samen de week hadden vol-tooid, gingen we naast elkaar op een bank zitten en drinken water. Ze pakte mijn hand
en zei: 'Het wàs Àmnon!'
Ik wilde opspringen, maar ze hield me vast en zei: 'Blijf zitten en luister.
Nadat ik je verteld heb wat er gebeurd is moet je verstandig blijven en niet dóen wat je hart jou ingeeft! Beloof je me dàt?'
'Nee, ik beloof niks,' brieste ik! 'Ik ga dat stuk ongeluk onmiddellijk z'n nek omdraaien!' 'Dat doe je nier, want daarmee verspeel je
àl jouw rechten als prins van Yehoedah & Israël. Je Váder moet rechtspreken & je broer moet door 't gerecht ter dood worden gebracht!' Ik zweeg omdat ik volledig uit 't veld geslagen was! Àlles in mij schreeuwde om wraak, niet om gerechtigheid!
Wat Eva van mij vroeg was 'n tactisch spel dat volkomen voorbijging aan mijn gevoelens?
En tòch, ondanks mijn razende woede, wist ik dat zij gelijkhad!
De kóning móest zijn eigen zoon ter dood veroordelen,
ik hoefde mijn handen daaraan níet
vúil te maken.


16 jan 2018 - bewerkt op 18 jan 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende