29691162bpm Stille wanhoop in de Provincie @ Euro?

Q&@
DIT
POTENTIEEL MACHTIG
RESSENTIMENT VAN DE
DUITSE LITERATOREN HAD EEN POLITIEKE OORSPRONG
{net als de passieve agressiviteit van alle ambitieuze landen die hen volgden}!
Nadat de às van Europa verschoven was van 't centrum v/h continent naar de Atlantische kust,
was Duitsland zijn leidende positie kwijtgeraakt die het aan het einde van de Middeleeuwen had
gehad? De bevolking was in de eeuw ervoor verdubbeld & er waren jonge Duitsers in overvloed,
van wie velen virtuoos op 't gebied van muziek, kunst, literatuur & filosofie! Maar ze hadden te lijden
onder bekrompen heersers, religieuze verdeeldheid & verstikkende econo-mische stelsels. 't Heilige Romeinse
Ríjk van de Duitse natie bestond uit 300 staatjes èn nog eens 1500 kleinere bestuurlijke eenheden, allemaal met
hun eigen gebruiken, gewoonten & dialecten. (Tóen hij vanuit Frankfurt in Leipzig arriveerde, kwam zelfs Goethe,
'n zoon van rijke patriciërs, vreemd op de plaatselijke bewoners over!) Politieke & culturele eenheid werden
gedwarsboomd door verdeeldheid tussen katholieken en protestanten, die terugging tot de Reformatie!
Oostenrijk en Pruisen, twee belangrijke onderdelen van het rijk, waren met elkaar in conflict en voerden
vaak een beleid dat de algehele Duitse belangen eerder leken te schaden dan te dienen. Vooral òntwikkelde
Duitsers hielden de gebeurtenissen elders nauwlettend in de gaten: de grote economische veranderingen die
de industriële revolutie in England teweegbracht en de politieke omwentelingen in Frankrijk & Amerika.
Ze hadden hun Montesquieu en hun Rousseau gelezen, die in de tweede helft van de 18de eeuw in Duitsland
tot de meest geliefde auteurs behoorden; ze kenden de principes van de scheiding der machten en het maatschappelijk verdrag
waarop alle staatsmacht gebaseerd moest zijn. Duitsland kon wat hen betrof niet snel genoeg beginnen aan een overgang
van de vastgeroeste structuren van het oude Europa naar 'n nieuwe maatschappij,
bezield door 'n verlangen naar vrijheid & gelijkheid?!
Duitse schrijvers voelden díe dràng het hévigst. Want zoals de Zwitsers-Franse auteur
Madame de Staël als eerste inzag in Over Duitsland (1813), HÈT populairste boek over
Duitsland in tientallen jaren: ze hadden geen status èn wáren ìn hun vele dorpjes & stadjes i/d provincie veroordeeld
tot 'n leven in isolement & 'n bestaan vol onzekerheid, heel anders dan hun tegenhangers in de zich snel
ontwikkelende natiestaten England & Frankrijk, die in contact stonden met ZOWÈL de hóge ádel als de
bourgeoisie?! Er bestond geen verenigde ideologische 'markt', zoals Frederik de Gróte zei tegen Voltaire,
v/h soort dat in Frankrijk en in England het complete netwerk van de Republiek der Letteren mogelijk gemaakt had!?
De Duitsers voelden zich buitengesloten & dus nu ook erg ongemakkelijk i/d aristocratische salons,
waar Voltaire & andere Verlichtingsfilosofen heersten. Franse schrijvers keken
op deze Duitse néér! Nòg ergerlijker was dat de Duitse aristocraten
het prestige v/d Franse letteren opkrikten èn een diepzinnige,
vrome traditie volop dreigden te vervangen
door oppervlakkige, goddeloze
Franse praktijken
...
29 okt 2017 - bewerkt op 31 okt 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende