29662155bpm klein groot hier daar altijd & overal

Q
DOOR AL DIE INGEBAKKEN AFWIJKINGEN WERD OOK IN DUITSLAND, ZOALS HISTORICUS FRIEDRICH MEINICKE het formuleerde, 'HET IDEE VAN NATIONALITEIT OPGESTOTEN TOT HET RIJK VAN HET RELIGIEUZE EN EEUWIGE'? Maatschappelijk òn-aangepaste wetenschappers, literaire auteurs, componisten & schilders stréden om 't hardst om uitdrukking te geven aan 't primaat v/h Vòlk èn bracht 't steeds meer in verband met bv. o.a. de minderwaardigheid van 'de Jood'!

Zèlfs Thomas Mann, die in zijn werk blijk wel geeft van 'n fundamenteel ironische kijk o/d Duitse Sámenléving, begon i/d Eerste Wereldoorlog te gelóven dàt ook Duitse Kultur voort- aan moest worden beschermd tégen de westerse Zivilisation èn het vàlse & oppervlakkige kosmopolitisme van z'n Duitse aanhangers....

Tòt díe aanhangers behoorde Manns eigen broer Heinrich, wat de maar àl te vertrouwde aard v/d vijand bevestigde?! Mann zou zich wel later met zijn broer verzoenen, maar onder veel Duitsers verhevigde die persoonlijke strijd òm zich aan de intimiderende moderne Welt aan te passen, 'n strijd die meestal eindigde in mislukking, verwarring & doelloosheid, verhevigd door 't verlangen naar een eenvoudig geloof?! Hèt eenvoudige 'volk' zou voor Vélen VAN deze Géheel gedesoriënteerde mannen de natuurlijke hóeder worden van de déugd die de stedelingen úit 't óóg waren verlóren: WÀS 't Vòlk niet spòntáán, niet-pretentieus & immuun voor besmetting met 'moderniteit'!!

Kéérde het zich niet tégen de sluwe, gèldbeluste Jóden èn dé verzwakte, verfijnde heersende klasse die 'buitenlandse goden' najoeg...?

Zó kwàm het dàt één ènkele rìchting ìn het Duitse denken, die terugging tot de 18de eeuw, kwáádáárdig WÈRD! Hèt Vòlk, dat ná 1918 ook algauw vereenzelvigd werd met 'een zúiver ràs', begòn òp 'n magisch tégengìf te lijken voor die geestelijke desoriëntatie die door 'n moderniteit op gàng gebràcht was, èn ÈNKELEN v/d intelligentste & fijngevoeligste Duitsers raakten dáárvàn ìn dé bàn!

In 1933, toen 'n nazipartij steeds maar dìchter dé òpperhéérschàppij náderde, vertrouwde de dichter Gottfried Benn een vriend toe: 'De metropool, de industrialisatie, 't intellectualisme, ÀLLE scháduwen díe de Tíjd óver mijn Gedàchten wèrpt, ÀLLE màchten v/d Eeuw díe ÌK in mijn WÈRK het hoofd bied: er zijn momenten dat dit hele gekwelde leven wègvalt èn er niets meer overblijft dàn de vlàkte, de uitgestrektheid, de seizoenen, eenvoudige woorden - het volk.' Déze vermoeide, rancuneuze geestesgesteldheid plaveide de weg voor de autoritaire staat;
ze was de basisvoorwaarde voor de mysterieuze avant-gardist die, terwijl hij de symbolen van Duitslands roemrijke verleden ook weer 's wat nieuw leven inblies, 'n glorieus toekomstvisioen schetste waarin 't Duitse Vòlk àls 'n overwinnaar uit de internationale rassenstrijd tevoorschijn zou gaan blijven komen? Híj bóód WÍE hèm vòlgde zó 'n uitweg uit mislukking èn zèlfhaat, èn verlossing door middel van quasierotische fantasieën óver 'n bijna eeuwig dúrende óverhéérsing: 'n 1000-jarig rijk, maar liefst!

't Ìs geen tóeval dat de psychologie v/h ressentiment, voor 't eerst verwoord door Rousseu, werd belichaamd & uitgewerkt door Duitse 'vreemdelingen'!
26 okt 2017 - bewerkt op 29 okt 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende