Q
AL ZO OUD ALS DE RUNEN,
'T VROEGE ALFABET V/H NOORDZEEGEBIED, DAT OOK
AL BIJNA EVEN OUD IS ALS DE CHRISTELIJKE JAARTELLING:
tekens die losjes gebaseerd zijn op Romeins & Etruskisch schrift,
màkkelijk òm èrgens in te krassen, nùttig, maar ook uitzonderlijk,
vanwege de magische lading die ze konden hebben. Ze werden in hout
of steen gegrift, met rode verf gekleurd, en moesten met grote aandacht
geïnterpreteerd worden: "WEINIG MENSCHEN ZIJN DE RUNEN MEESTER!",
zegt 'n oud gedicht. 'n GÓEDE kènnis van rúnen WÀS iets òm tròts òp te zijn,
één v/d 9 vaardigheden waarop Kali KOLSSON pràt ging voor híj i/d 12de eeuw
a/d màcht kwàm òp de ORKNEYS, náást scháken, skiën, muzíek maken, schíeten
èn róeien, lézen èn schríjven èn dìchten {"MET RÚNEN MAAK IK ZÈLDEN FÓUTEN!",
zong hij}; in 'n inscriptie in STÉÉN beroemde hij zich erop de gróótste rúnenkènner
v/d westelijke zeeën te zijn. Er werden overwinningsrunen úitgesneden in 't lemmet
of 't hèft van 'n Zwáárd & ZÉÉRÚNEN òp de bóeg èn de àchterplecht van schépen òm
te zòrgen voor 'n behóuden váárt! Er waren rúnen voor bevàllingen èn rúnen
ter bevòrdering van zèlfbehéersing èn gezònd verstànd
wanneer je òmging mèt
àndermans vróuw!
Rúnen kònden
'heel grote, heel kràchtige symbólen' zijn?!
Ze konden gebruikt worden om ongebreidelde lùst òp te
wèkken bij 'n ònwìllige vróuw, èn háár 'n dríekòppige wìldeman als mìnnaar te bezòrgen!?
Ze konden 'n vrouw die door verdriet met stomheid geslagen was weer tot spreken brengen!
'n Kwáádwìllende MÀN kòn die runen wègkrassen die 'n déugdzamd èchtgenote had uitgekerfd
om haar mànnelijke familieleden op zéé te hèlpen, & ònbekènde runen konden ròndúit alàrmérend
zijn: in 'n Víkinggedicht is sprake van 'n sinistere BÉKER waarin tékens úitgesneden zijn
voor ìngewanden van díeren, 'n slàng èn zééwier, en die 'n drànk bevatte die de màcht hàd
HÈT verléden úit te wìsten! Alleen al 't uitschrijven v/d FUTHARK,
't uit 16 runen bestaand VIKINGALFABET, héétte Gelùk te BRÈNGEN:
dus de runenstokjes waarvan men gebruikmaakte,
hadden te maken mèt 't
Léven èn ut bezwéren
vàn geváren, en
waren géén
léésplankjes
...