2925515gm opnieuw 't paradijs uitvinden hier en nu

Q&@
In ÍEDERE eucharistische dienst zong men vóór 't reciteren van het Credo: "Laten we elkaar beminnen, opdat we eensgezind van hart bekennen tot de Vader (Moeder), Zoon (Dochter) & helende Geest (Lichaam), òndéélbare Drie-Éénheid" -
{Ouder, Kind, Gemeenschap} Dé wèrkelijke communie tussen menselijke individuen KÀN nog slechts plaatshebben in het geheim van 'Drievuldigheid', die 'n uitwisseling is van liefde tussen 'goddelijke personen'?! Dàt is de betekenis v/d formulering van Fedorow:
'Òns sociaal programma? Dàt ìs die Drie-Éénheid!' Ut Moraliserend besèf v/h 'persoonlijke héil' is daarom vreemd aan de orthodoxe leer! 't Paradijs dat zíjn de ànderen, & de hèl ìs éénzaamheid & scheiding, waarbij de verdoemden met de ruggen tegen elkaargebonden zijn waardoor zij elkaar nooit meer kunnen áánkijken, of elkaar ontmoeten ÈN zichzèlf hèrkènnen ìn de ànder. WÌL dìt zèggen dat wij, al mèt Origenes, moeten geloven aan de apokatastasis, aan dé rèdding vàn àllen ÈN dé úniverséle 'wederopstanding'? GM weet het niet & één ding lijkt hèm zéker: ìn die nieuwer vormen v/h helend heilige zijn wij, mensen v/h eind v/d 20e & begin v/d 21e eeuw, nu dus ook geróepen òm hìer nieuwe dingen te bedènken ÈN 'n plááts te vinden voor de nieuwe àfmetingen van broederschap & gelíjkgezìndheid...
De toekomst behoort níet aan de grote instellingen, nòch aan spectaculaire bewégingen! Wanneer de Géést móet dóórgaan met àl dìt fluisteren dan ZÀL dàt zíjn TÒT Kléine Geméénschappen, tot wat de kleinburger vol verachting 'dwerggroepen' noemt? Wànt, 'overal nu waar twee of drie in mijn naam vergaderd zijn, dáár ben ÌK óók áánwézig'! We zagen 't al eerder & vaker: àl 't GRÓTE dat ontstaat ìs het WÈRK vàn ènkelingen of kleine groepjes, zg. 'UNDERGROUND' in 't westen, 'PODPOLJE' in 't oosten; kleine ondergrondse kerken, waar de gemeenschapszin opnieuw herontdekt BLÍJFT wòrden ònder òns v/d ecclesia & waar 't verzet déél uitmaakt v/h totale leven......
GM komt weer op z'n eerste voorbeelden terug: hij beweert dat als enkele jonge christenen bij 't aanbreken v/d dag in 'n verlaten berg-dorpje hùn 'missen & psalmen' zingen of wanneer enkele jonge 'hippies' 'n kerk weer 'heiligen' (hélen) met 't sacrament v/d liefde & hun gezamenlijk beleefde innigheid (bv. i/d film van Penn), dàn drágen zówèl de eersten àls die laatsten méér bíj a/d rèdding v/d wereld dan onverschillig welke zg. 'Màchtige' o/h gebied v/d politiek of de economie! Wij 'die in G d geloven' uit de diepte van ons verlangen, wéten dàt we geen behoefte hebben aan macht maar aan héélheid: we kunnen mensen wòrden die stralen van licht, want 't ìs àlléén maar àls we dóór dàt LÌCHT beschénen wòrden van bìnnenúit dàt we opnieuw het paradijs ZÙLLEN VÌNDEN. Nog wat citaten uit 'Zoals het Vúúr met reukstoffen vermengd': 't Deelnemen a/d sacramenten v/d kerk & 't verrichten v/d liefdesdaad geven me 't zelfde gevoel van de god-menselijke vervulling; ongetwijfeld ben ook ik 'n 'beetje ketters', & 't ZÀL nog wel làng dúren voordat dé kerk i/d liefdesdaad ook 'n religieuze dáád bij úitstek (h)ÈRKÈNNEN ZÀL? Overvloed en gewoonten scheppen de behoeften die ons tot sláven máken: 't geheim v/d vríjheid ìs dàt we ons àlles kùnnen ontzèggen, behàlve voedsel & slaap; nog àltijd éten ÈN slápen we TÉVÉÉL! 't Kwaad schuilt 'm niet in de zinnelijkheid zoals de verdorden menen; 't kwaad, dàt ìs 't gewìcht, & de dúivel is met rede 'de geest v/d zwáárte' genoemd door zg. 'Woestijnvaders' die leerden dat de bewaking v/h hàrt & de bewééglijkheid dé Zuilen van Hercules i/h geestelijk leven zijn? De materiële
armoe v/h zuid oosten staat van aangezicht tot aangezicht met "geestelijke onder-ontwikkeling" v/h noord westen. Miserabel "Wèsten",
vètgemèst & niettemin àrm o/h punt v/h essentiële, verzádigd ÈN tòch àrm a/h Éne nódige! 't Is niet te verwonderen dat de laatste zg. Vrije Géésten, 'n wereld òntvlùchtend die totaal behéérst léék dóór de hysterie van 'Arbeit', HÈT Gèld & 't LAWAAI, scheep gaan naar
de 'verre landen' òm dáár úit de nòg níet vergìftigde brònnen hùn dòrst naar stìlte, éénzaamheid & schoonheid te lèssen. Óók dàt
was een stem uit de tweede helft van de jaren zestig v/d vorige eeuw: Italia, Hellas, Israel, Golan, Levanon,
Palestina, Jordanië, Sinaï, Anatolië, Ararat, Iran en Afghanistan, Kasjmir, Varanasi, Madras,
Pakistan, Rangoon, HONG KONG, Yamagishikai, Toyosato,
Nachodka, Khabarovsk, BIROBEIDJAN, MOSCOW, Kiev, Tsjernobyl,
Odessa, Varna, Istanbul ~
heen & weer
keer òp
keer ~
16 sep 2017 - bewerkt op 18 sep 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende