29048ks90 de ziggurat van UR: dinsdag 4 april 1967

Q&@
IK WAS EEN MAAND ONDERWEG, EN JUIST DEZE DAG WAS IK OP WEG NAAR UR, MIJN VERSTE DOEL IN ZUIDOOSTELIJKE RICHTING, WANT IRAN MOEST IK LATEN SCHIETEN. Ik ging naar Ur, de geboorteplaats van AVRAHAM, waar zijn zoon Ya'akov een vrouw ging zoeken bij zijn oom LAVAN ongeveer zo'n vier millennia geleden? Mooie verhalen uit Genesis waar het
Nederlandse volk al tientallen eeuwen mee opgroeide via joden, Grieken/Romeinen, Kelten/Angelsaksen, katholieken, protestanten!
Ik heb er wel heel wat voor over moeten hebben! Slechte wegen waar je absoluut niet kon liften, en dùs dúúr! Als Hafid er niet was geweest, zou ik helemaal door m'n geld gevlogen zijn: in verhouding tot de kosten & de moeite werd 't 'n teleurstelling. Of toch niet,
want 't was wel iets bijzonders om daar geweest te zijn. Niet zozeer om Avraham, maar door de opgravingen van WOOLLEY! Er ging
'n trein naar Ur, die om 10 uur vertrok, & om 13 uur zou er weer één teruggaan, de enige op die dag?! Ik had dus drie uur, maar die
rottrein deed zowat 'n úúr over die vijftien kilometer in zuidwestelijke richting, bovendien moest ik daarna nog twee kilometer lópen!
Ik had dus hoogstens 'n úúr òm Ùr te bekijken? Ongelukkig genoeg stond er 'n storm, & omdat Ur middenin de woestijn ligt, was dit
'n kleine zandstorm. Onder 't lópen merkte je er niet zoveel van, je kon alleen niet verder iets onderscheiden dan een kilometer: dat
'iets' was dan de zg. ZIGGURAT, de gerestaureerde 'TEMPELTOREN', 'n soort van afgeplatte piramide met muren van 10 meter hoog
èn nog 'n bovenbouw die 'n ruïne gebleven is. Ik ben er eerst bovenop geklommen, er zijn 'n paar grote trappen. Dáár waaide je al-
weer bijna ondersteboven & het zand kwam in je ogen! Ik heb 'n paar foto's gemaakt van de opgravingen, maar dàt ging haast met levensgevaar? En dàt alles voor die paar muurtjes die er nog van overeind stonden! Of weer overeindgezet zíjn ... Toen ben ik naar
het huis van de bewaker gegaan, maar ik moest eerst theedrinken bij hem, ook al zei ik dat ik helemaal geen tijd had. Ik heb dus al
met al onbeschoft vlug 3 glaasje hete thee opgedronken, want 't duurde natuurlijk 'n eeuwigheid voordat de thee er WÀS! Ja, daar-
voor was ik níet naar Ur gekomen. Toen gespte Hadji Hussein (hij was al 64 jaar, zo vertelde hij trots) z'n patroongordel om & pakte
z'n geweer, zó gáát dàt in Iraq! En zo konden we nog vlug even de beroemde koningsgraven bekijken, die LEONARD WOOLLEY er in
1920 blootlegde. Zijn uitgebreide verslag, UR EXCAVATIONS, dat in 1927 verscheen, is integraal op internet te lezen & de foto's zijn
gemakkelijk te vinden. In 1934 volgde deel 2, met misschien wel 1000 grote & kleine zwart-wit foto's & zo'n 100 'kleurenfoto's' die in feite nauwkeurig geschilderd zijn door Louise Baker: 't zijn twee monumentale delen, mooi uitgegeven, & die echte boeken door gaan
bladeren is toch wat anders dan 'n PDF-versie op je scherm bekijken! Toch worden er tegenwoordig al hele bibliotheken geruimd, om-dat je alles nú op internet kunt vinden ...
24 aug 2017 - bewerkt op 27 aug 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende