28626/71 in Amman had ik 's morgens al de consul


Q&A"HONORARY"
opgebeld en die begòn
met te vertellen dat híj [RAJ]
GEEN GELD HAD VOOR STUDENTEN!
Hij was opgelucht toen ik zei dat ik nog $130 (zo'n 470 gulden) in travellercheques had!
Achteraf bleek ik daar nog 3 maanden mee rond te kunnen komen, & ook nog naar AeGYPTe heen en weer te kunnen vliegen!
Maar ik begreep WÈL dàt ÌK nú voortaan verder héél, héél zúinig leven MÓEST! Enfin, ik ging weer terug naar mijn hotel in Amman, alwaar ik met doorweekte schoenen aankwam, want in IRBID brak er 'n wolkbreuk los, & híer regende 't óók al. De arme Samir was er kapot van toen hij mijn verhaal hoorde! Een politieagent die er kwam eten, bood me zijn bord aan, maar ik had net gegeten en 't hotel had ik ook aan moeten houden! Maar die agent had WÈL GÓEDE adviezen! Hij zei: "Vraag een agent langs de weg of hij 'n lege auto laat stoppen, en ze nemen je mee tot Bagdad & Perzië aan toe als ze horen dat je alles kwijt bent!" Gelukkig had ik het hele verhaal door die agent in mijn agenda laten schrijven en dàt kon ik dus zo af en toe gebruiken! Maar niet voor gratis vervoer. Een agent heb ik nooit hoeven vragen om auto's te laten stoppen! Díe zou gedacht hebben dat ik niet goed wijs was? Bij de grens met Jordanië, die ik nu 'n paar keer reeds gezien had, zag ik steeds dat 'n paar jongetjes allemaal hetzelfde verkochten: vijf losse cigaretten! Waarom verkoopt de één nou niet 'n pakje sigaretten & de ànder 'n zakje snoepgoed of weet ik wàt? Néé, de één had ontdekt dat je 'r 'n paar góed kòn verkopen, & dan gaan de anderen hèm àllemaal nádoen! Dé economie in 't kléin?! 't Deed mij denken aan de tijd van kort na de oorlog,
toen ikzelf elke zaterdagmiddag drie sigaren moest kopen voor mijn eigen vader: 3 sigaren in 'n zakje met 'n rebus erop! Èn iedereen liep daar in Syrië & Jordanië toen met 'n radiootje tegen z'n oor? Behalve de batterijtjes de in 't toestel pasten,
hadden ze ook al een manier bedacht om er nog 'n paar grótere bij te doen, die met elastiek
of plakband aan 't apparaat vastgemaakt waren! Zó hóefden ze niet zo vaak de kleine,
dure batterijtjes te wìsselen? 'n Radiootje tegen je oor:
gewoon om iedereen te laten zíen
dàt je er één hàd...... Zèlf
WÀS ik niet
eens 'zo
rijk'!
12 jul 2017 - bewerkt op 14 jul 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende