27358 Nog even een paar eeuwen terùg in de tijd?


NAAST
Z'N DRUKKE
WERKZAAMHEDEN I/D GEMEENTE
& VOOR DE CLASSIS GORINCHEM
VOND VOET OOK NOG TIJD OM PRIVÉLESSEN TE GEVEN!
Behalve de theologische vakken,
Latijn & Grieks, retorica, logica & metafysica,
gaf hij ook onderricht in 't Hebreeuws, Syrisch & Aramees aan enkele vrienden & bekenden
onder wie zijn broer Diedericus, rector van de Latijnse School in Heusden & de predikant Johannes SEROYEN,
één van z'n collega's @ Heusden. Hij schreef zo nu & dan verzen i/h Hebreeuws
& in 't Grieks, die hij toezond aan vrienden die met hem
de passie voor deze talen deelden.
Na voor beroepen uit R'dam,
Dordrecht, 's-Gravenhage & Haarlem bedankt te hebben, werd hij i/d zomer van 1634 gepolst
voor 'n hoogleraarschap aan 't pas gerichte ATHENAEUM ILLUSTRE
@ Utrecht.
In diezelfde week
had hij 'n manuscript voltooid, getiteld DE TERMINO VITAE {over 't eind v/h leven}!
Aanleiding tot dit geschrift waren de vragen die de Dordrechtse arts Johan van Beverwijck
aan hem voorgelegd had over de zin & de grens
v/d medische zorg.
Van Beverwijck
voegde bij zijn verzoek allerlei correspondentie
die hij met anderen over deze vraag gevoerd had, waaronder 'n schrijven v/d humanistisch georiënteerde
Caspar Barlaeus & 2 brieven van Simon Episcopius, voorman
v/d remonstrantse opvattingen.
De kèrnvraag luidde:
betekent de gereformeerde voorzienigheids- & predestinatieleer niet 't einde v/d
medische zorg & wetenschap? Kunnen artsen bijvoorbeeld door het voorschrijven van 'n dieet ook iemands leven
verlengen en/of verkorten? Daaràchter lag dé aloude oervraag naar de relatie tussen "G d" & 't Wereldgebeuren,
met name de vraag naar "G ds" kènnis v/d {contingente} Toekomst! Deze vraag werd toegespitst o/d kwestie
òf "G d" óók nog wel of niet wilsmatig o/d Werkelijkheid vàn Verleden, Héden
ÈN Tóekomst betrokken is?
Voet verdedigde dat "G ds WÌL" & besluit {DECRETIUM}
providentieel òp dé gehéle wereldgeschiedenis betrokken zijn,
maar dat deze 'wilsbetrokkenheid van "G d"' niet úitsluit dàt het wilsobject 'mogelijk' {POSSIBILIS} is,
dat wil zèggen contingent: 'r ìs níet òp zìch nóódzákelijk dàt HÈT gebéurt. "G ds WÌL
dráágt géén absolute noodzakelijkheid óver òp de wèrkelijkheid,
maar láát rúimte voor contingentie. Ànders zóu de wéreld 'n noodzakelijk proces zijn?
Voetius' conclusie wàs dàt er 'n sámengaan {CONCURSUS} mógelijk ìs v/d activiteit
v/h 'schepsel' {DE ARTS} ÈN 't 'goddelijk besluit' {HET LEVENSEINDE}?!
Àlle lévensbewéging, bewáring & dúúr dáárvàn hàngen sámen àf
vàn dìt sámengáán van "G d" àls Éérste Óórzaak {PRIMA CAUSA}
ÈN de instrumentele twééde oorzaak {CAUSAE SECUNDAE}! Zó markéérde DÉZE stúdie,
die hij in 1637 verschijnen liet, geschreven òp dé drèmpel tùssen Geméénte & Universiteit,
zíjn stèllingnáme ÈN vòrmde zó óók láter 'n belangrijke bron voor z'n systematisch denken.
Op woensdag 20 augustus 1634 nam Voet afscheid v/d Heusdense gemeente met 'n preek over Filippenzen 1:27.
Niet alleen de gemeente, maar ook de magistraat van Heusden zagen hem en zijn echtgenote ongaarne gáán.
Vermeldenswáárd is 't feit dat bij 't afscheid uit Heusden aan zijn vrouw Deliana
als dànk voor de ondersteuning van haat echtgenoot 120 gulden
overhandigd werd. Nog diezèlfde middag
vertròk Voetius mèt z'n
gezìn per bóót
naar Utrecht.

17 mrt 2017 - bewerkt op 19 mrt 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende