27127/161telkens heldere dromen over de tijdreizen
Kolossaal intrigerend die herhaaldelijke tijdreisvisioenen heen & weer op & neer tussen plaatsen & tijden alsof 't nog echter dan echt is?!
De verschillende Palestijnse facties in Jordanië werden steeds machtiger en ontwikkelden zich tot een soort van staat binnen de staat. In de PLO zelf was men ook niet eensgezind in hun benadering van al deze rivaliserende groepen heethoofden, waarvan de meest extreme, 't pseudo-marxistische Volksfront van George Habash, niet alleen wilde vechten tegen de joden, maar ook tegen allerhande reactionaire Arabische leiders zoals koning Hoessein! Onderling werkten de verschillende Palestijnse facties níet SÁMEN! In de zomer van 1968 kaap-ten drie leden v/h Volksfront 'n Israëlisch vliegtuig dat onderweg was van Rome naar Tel Aviv. Zij dwòngen het toestel naar Algiers & ze eisten in ruil voor de isráelische passagiers de vrijlating van Palestijnen die in Israel gevangenzaten. Deze actie maakte bij het grote pu-bliek weliswaar veel indruk ten aanzien van de kracht van de gewapende Palestijnse strijd, maar speelde in feite de tegenstanders ervan in de kaart!!
Ook de relatie tussen Jordaanse autoriteiten ÈN de verschillende Palestijnse facties verslechterde tussen 1968-'70: 't gezag van 't Jordaanse leger & de politie werd ondermijnd naarmate de Palestijnen meer hun eigen gang gingen.
De Palestijnse vluchtelingen-kampen in Jordanië werden gebieden waar je niet meer veilig kon komen & 't leiderschap van koning Hoessein werd aan de kaak gesteld zodat Hoessein zelf in '69 een voorstel tot een overeenkomst tussen hemzelf & de PLO om zo te kunnen komen tot 'n beëindiging van de agressie & tot samenwerking tussen beide zijden, maar de Palestijnen verwierpen eigenlijk èlke vorm van extern toezicht! Ze vormden liever hun eigen politiemacht, blokkeerden wegen & voerden een paramilitair bewind in.
Er heerste dus alweer chaos en in díe perioden begingen àlle betrokkenen hun meest vreselijke gruweldaden!
Één van de gevolgen van de toestand was wel dat de Palestijnen heel erg veel steun onder de Arabische bevolking als geheel verspeelden; zelfs in AeGYPTe liep hun aanhang terug. In 1969 deed de Amerikaan-se regering voorstellen om tot 'n vrede te komen: de minister van BuZa, William Rogers, presenteerde een plan voor een overeenkomst tussen enerzijds Israel & anderzijds Egypte & Jordanië; dit voorstel behelsde onder andere de terugtrekking van Israel uit bezet gebied, beëindiging v/d staat van oorlog, veilige & erkende grenzen, gedemilitariseerde zônes, speciale regelingen voor Gaza & Sjarm al-Sjaikh, 'n vrije doorvaart door de Straat van Tiran, toestemming van Egypte aan Israel om gebruik te maken v/h Suezkanaal, 'n rechtvaardige oplossing v/h vluchtelingenprobleem & wederzijds respect voor elkaars soevereiniteit! Ter afsluiting werd voorgesteld dat de overeen-komst voorgelegd zou worden aan de UN, bekrachtigd door de Veiligheidsraad & bindend voor alle betrokkenen zou zíjn. Daarnaast zou er parallel hieraan een tweede overeenkomst afgesloten worden tussen Israel & Jordanië, waarin de meeste aspecten v/h vluchtelingen-probleem a/d orde kwamen.
De USSR verwierp 't plan & Egypte onthield zich van stemming, maar in juli '70 was Egypte 't in principe al eens met 'n herziene versie v/ h plan v/d USA. Juist op dat moment begingen de Palestijnen een kapitale fout voor de zoveelste keer ...
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende