Desondanks
sloten de "Sjemieten Ya'akov/Israël & Isjmaël/AeGYPTe"
in januari 1974 'n overeenkomst: dankzij Henry Kissengers pendel-
diplomatie tussen Yeroesjalayiem & ASWAN was Egypte bereid om een strook land
op de oostoever v/h Suezkanaal op te geven, op de voorwaarde
dat Israël zich in de Sinaïwoestijn
àchter de UN-bufferzone
terugtrok.
Vervolgens
begon HK heen en weer te vliegen
tussen Jeruzalem & DAMASCUS! In deze tijd werd GOLDA Meir opgevolgd
door Yitschak RABIN, wat de stabiliteit in Israël niet echt
ten goede kwam?
In SYRIË streefde
president Hafez Al-ASSAD
naar een volledige terugtrekking van Israel uit zíjn BAATH-land,
maar Israel weigerde dat! Wel werd er over-eenstemming bereikt over een bufferzône
tussen Israelische & Syrische tróepen. Ook gingen beide partijen akkoord met 'n bestandslijn
en beloofde Israël 'n klein stukje land
ÈN 't spookstadje KOENEITRA
terug te geven.
In ruil daarvoor
zou Israel in het geval van 'n gue-
rilla-aanval vanuit Syrië geweld mogen gebruiken! Tenslotte werden deze partijen 't erover eens
dat hun troepenmachten aan de grens zouden worden beperkt. Hiermee eindigden HK's diplomatieke inspanningen,
maar de Amerikaanse pindapresident Jimmy CARTER zou het vredesproces níeuw léven inblazen? Bij de verkiezingen
van 17 mei '77 kwamen Menachem BEGIN & 't LIKOEDBLOK als winnaars
uit de stembus, wat het einde betekende
van de macht van de Arbeiderspartij.
Deze extreemrechtse Begin
vond dàt Israël het rècht had òm Yehoedah & Samaria/Sjomron (dé WESTBANK)
bezet te houden. Resolutie 242 verplichtte Israel weliswaar om zich úit alle bezette gebieden weer terug te trekken,
maar nergens stond dat dìt ook ècht op alle fronten moest gebeuren, laatstaan wanneer?! Àls Israel zich dus uit de Sinaïwoestijn geheel terugtrok, was aan de eisen voldaan? Niet uit het slagveld geslagen verklaarde Anwar Sadat op 9 november '77
in het Egyptisch Parlement dat híj voor de vréde
tot àlles bereid was .......
BEGIN
nam die
uitgestoken hand aan
& nodigde SADAT uit om naar Israël te komen.
Op 19 november 1977 kwàm Sadat in de joodse staat aan;
de volgende dag sprak hij de KNESSET toe: Sadat smeekte de israelische regering
om àlle bezette gebieden te verlaten & al-dus aan de Palestijnen hun rècht op zèlfbeschikking te geven,
zodat de vrede in het MIDDEN-OOSTEN bereikbaar werd. Hoewel de Isra-eli's dolgraag 'n vredesakkoord met Egypte wìlden,
waren BEGIN & SADAT het op veel punten met elk ander oneens! Heel 1978 onder-
handelden de USA verder dóór over een overeenkomst,
waarna van 5 tot 17 september in CAMP DAVID
hun topontmoeting
plaatsvond!
Uiteindelijk
stemde Sadat
in met 'n beginselakkoord
over AUTONOMIE VOOR DE PALESTIJNEN
OP DE WESTBANK & IN DE GAZASTROOK IN RUIL VOOR
DE TOTALE TERUGGAVE VAN DE SINAÏWOESTIJN! Hoewel er volgens de Camp-Davidakkoorden binnen 3 maanden
een vredesverdrag moest zijn, duurde het nog tot maart '79 vóórdàt die beide landen
àlle problemen HÀDDEN opgelost?! Op 26 maart 1979 tekenden
BEGIN, SADAT & CARTER op het WITTE HUIS
HÈT vredesverdrag tussen
Israel &
Egypte!
Alweer
bijna 40
jaar VÒL wederzijdse
ellende, gerommel, gedonder, gebliksem,
bonje, hommeles, trammelant, huichelarij, scherpslijperij, geflikker & gesodemieter
leek nu zó dus eindelijk toe aan 'n redelijk(er) vrede, samenwerking, coöperatie, gejuich, gedans, gezang,
blijdschap, vreugde, gevoel, verstand en echte oplossingen voor alle betrokken partijen
leek eindelijk in het verschiet te liggen: Sjemieten die stopten met elkaar
bedriegen, verlakken, bekakken, bespugen, bombarderen,
loos beweren, versjacheren, omkopen,
afkopen, verraden, misbruiken
& vernachelen
...