27066/50dochinnovember'38namdebritseregeringalweer

OFFICIEEL AFSTAND VAN 'T PLAN VOOR DE OPDELING VAN HET LAND KANAÄN EN VERZOCHT DE REGERINGEN VAN IRAQ ÈN AEGYPTE om te helpen bij de voorbereiding van een conferentie over de toekomst van Palestina, die in London gehouden zou worden. De bijeenkomst vond plaats in Sint James's Palace en werd bijgewoond door afgevaardigden van de vijf Arabische landen - AeGYPTe, Saoedi-Arabië, Irak, Jemen & Transjordanië - 'n Palestijnse delegatie, 't Zionistisch Bestuur en de Britten.

De drie groepen van deze afgevaardigden vergaderden niet samen: Britten spraken apart met Arabieren & joden, Palestijnse Arabieren weigerden om met de joden in één ruimte te zitten! Op één van de besprekingen tussen Tsionisten en de leiders van de Arabische staten deed ALY MAHER van Egypte 'n beroep op de Tsionisten om de immigratie aan banden te lèggen!

Hoewel Weizmann wel gevoelig was voor dit verzoek, bleven Ben-Goerion & andere delegatieleden achter 't immigratiebeleid staan.

Op 17 maart '39, twee dagen nadat Adolf 'Schicklgruber' Hitler in Praag binnengetrokken was, werd de conferentie afgesloten zònder dat 'n overeenkomst bereikt was. In mei '39 verscheen er 'n tweede witboek, waarin zowel de deling als de stichting van een joodse staat uitgesloten werd! Dit witboek stelde echter wel dat er binnen tien jaar een Palestijnse staat gesticht moest zijn geworden, èn dat joodse immigratie na vijf jaar alleen nog mogelijk moest zijn met de toe-stemming van de Palestijnse Arabieren?

Ondanks die anti-joodse tendens bepaalde het Witboek dat er in die eerste vijf jaar nog 75.000 joden mochten immigreren èn dat onafhankelijkheid van 'n Palestijnse staat alleen gerealiseerd kon worden als er voldoende garanties waren ontwikkeld voor de veiligheid van de joodse gemeenschap. In feite bouwde 't Witboek 'n dubbel VETO in: de Arabieren kregen de macht om de groei van 't joods nationaal tehuis tegen te houden terwijl de joden konden voorkomen dat de Arabieren 'n onafhankelijke staat kregen. In 'n poging dit beleid om te buigen betwistten de joden de wettigheid v/h Witboek. In zijn verslag a/d Raad v/d Volken-bond verklaarde de Permanente Commissie voor de Internationale Mandaten dat het Witboek niet in overeenstemming was met de bepalingen v/h Mandaat.

Vlg. artikel 27 v/h Mandaat was voor elke verandering van die bepalingen de instemming v/d Raad nodig. Maar toen brak de oorlog uit, & de Raad is nooit meer bij elkaar gekomen om de kwestie te bespreken. 't Nieuwe beleid was i/d ogen van de YISJOEV intussen bijzonder verontrustend! De Tsionisten hadden 't gevoel dat de Britten de Balfourdeclaratie terzijde geschoven hadden & veel van hen vonden dat de tijd gekomen was om zich met geweld tégen 't Witboek te gaan verzetten?

Eerder was de Arabische gemeenschap tegen de Britten in opstand gekomen: nú zorgde 't Witboek voor 'n omgekeerde situatie!

De joodse opstand was (alweer!) een feit ...



22 jan 2017 - bewerkt op 24 jan 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende