147btsodb we hebben hier weer te doen met wat Mat.

dé 'overvloedigheid' genoemd heeft, méér dàn 't gewone, het abundante!

En dìt abundante overvloedige extra-ordinaire lìgt ìn de totale ìnzèt vóór elkaar.

Dìt is de níet naar verdíenste vragende houding van 'n mens die zich i/d volkomen overgave der liefde aan de naaste wijdt.

In Zuid-Afrika is door De Waarheids- en Verzoeningscommissie íets hiervan waargemaakt, dàt voorbeeldig ìs vóór de wereld door zó bewézen te hèbben dàt wráák, maar zèlfs óók vergèlding, die béide 'n vòrm vàn wederkerigheid zíjn, in hùn situatie níet tòt íets kòn leiden.

Zíj hèbben BESÈFT dàt ÀLLÉÉN úitkomen vóór dé wáárheid omtrènt dé mìsdáád èn vergéving schènken 'n Níeuw Begìn vóór hùn land kòn zijn.

Dìt ìs wat Yesj bedóelt: ook vergéving wordt zònder voorwaarden gegéven, abundant, overvloedig, Ríjk!

Maar òm Háár te aanváárden is 't wèl nódig òm dé waarheid onder ogen te zíen èn íets vàn beróuw of althans spíjt te vóelen?! 'n Vóórwaarde is 't echter níet wànt de vergéving ìs óvervlóedig, méér dàn gewóón, gratuit, gratis, grátia!

Vlg. Paul Ricoeur zijn er twee logica's die tegenover elk ander staan: de logica van de equivalentie (wat wij, met Levinas, de symmetrie noemden) èn de logica van de óvervloed. De Líefde èn de Rechtvaardigheid zíjn schíjnbaar in tegenstrijd mèt elkaar: je móet naar 'n evenwicht zoeken.

Het is ethisch altijd wéér nódig om de 'suspensie' (Kierkegaard), de 'òpschorting' van de rechtvaardigheid te bevòrderen dóór dé bróódnódige hèrorientatie òp de líefde. Dàt is voor Luke (6:27-35) dé rèchte úitlèg v/d Gùlden Régel!

Díe regel schrijft 'n gedràg vóór dàt in 't Gehéél níet òp wéderkérigheid doelt: je moet de mensen leren behàndelen zóàls je óók zèlf behàndelt wìlt zijn? Dàt wìl zèggen: je kruipt in de huid van DE ander & vraagt je-zèlf: wàt Zóu ÌK ìn zíjn/haar plaats verwachten dat 'ik' zou doen? De ÀNDER ìs immers dé maatstaf?! 't Gáát erom haar/hem te geven wat zij/hij van jóu verwàcht èn verlàngt!?

Yesjoe vraagt nadat híj de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan (Luke 10:25-37) verteld heeft: WÍE ìs dé nááste gewòrden vàn díe onder de moordenaars gevallene? Àntwoord: degene díe áán hèm gedáán hééft, wat hij in z'n doodsnood hóópte!

Dé abundante figuur, díe úit óvervloed handelt èn méér dàn hèt GEWÓNE dóet, wòrdt tòt dé líefhèbbende naaste: & dàt ìs Úitgerekend dé Samaritaan van wie de beroofde, bíjna al doodgeslagen man het in 't minst verwàcht; de anderen, van wie hij wèl verwachtingen koesterde - wànt ze zijn immers priester en leviet - gaan voorbíj, mèt àfgewend hoofd!

Yèsj gééft 't positíeve formuleren v/d Gulden Régel: de negatieve zegt hèm nog té wéinig, want díe verbíedt alleen maar de ander schade toe te brengen; je mag hèm niet doen wat hij niet wil?

De negatieve regel blíjft als 't eropaankomt binne de grenzen v/h evenwicht, 't "DO ÙT DES'!
14 sep 2016 - bewerkt op 16 sep 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende