Tja, het klinkt misschien wat merkwaardig, maar eindelijk mag en kan het weer; fietsen.
Er zit tenminste zoveel progressie in het herstel, dat de therapeut het groene licht heeft gegeven dat ik weer eens mag fietsen.
Op een toestel wat vergelijkbaar is met wat je hieronder op de foto ziet, lukte het al om 50 kg te verplaatsen en op de oefenfiets ging het vrij goed om zonder al te veel narigheid de pedalen rond te bewegen.

Goed, fietsen dus. Het bewegen zou geen probleem moeten zijn, maar hoe zou het gaan met op- en afstappen?
Want nu moet ik daar bij nadenken, niet klakkeloos een voet aan de grond zetten of zomaar opstappen.
Vandaag heb ik dus voor het eerst sinds een maand weer eens op mijn eigen fiets gezeten en een klein blokje om gedaan.
Alles lijkt in orde, verderop deze week ga ik een wat grotere afstand doen, om te zien wat dat voor een effect heeft.
Hopelijk is alles op korte termijn weer zoals het hoort te zijn, september komt snel en dan staat het volgende rondje vrijwilligerswerk al op de agenda...