Wat hersenspinsels
Vannacht heb ik liggen draaien en woelen. Hart, verstand en lichaam zijn het niet altijd eens met elkaar. Daarbij komt het feit dat ik altijd heel sterk in mijn emoties sta en ze dus ook heftig beleef. Ik prijs me gelukkig dat ik dit redelijk onder controle heb als ik in de nabijheid ben van andere mensen. Het uiten van tenminste.
Zo heb ik zelf ook bij sommige mensen ineens een sterk gevoelsmatige energetische klik. Dit kan zijn omdat ik ervaar dat iemand (onbewust) een herkenbare innerlijke strijd aan het voeren is. Of omdat ik onbewust aanvoel dat die persoon op een of andere manier kan helpen of tot steun kan zijn. Het waarom is me zelden direct duidelijk, maar de onzichtbare lijn die aan me trekt wel. Het kan dus ook iemand betreffen die ik niet zo leuk vind omdat de energie van die persoon mij wegduwt.
En soms, heel soms, is er een onweerstaanbare aantrekkingskracht die ik dan "doodeng" vindt omdat ik vaak ervaar dat ik ermee moet gaan dealen terwijl de man uiteindelijk "geholpen" verder kan leven.
In grote groepen zonder "luide" muziek raak ik dodelijk vermoeid. Muziek blokt bij mij de energiën en emoties van anderen af. Kleine groepjes is redelijk te doen. Bijna niemand weet dit van mij of merkt dit aan mij. Hoeft ook niet want dit is mijn pad.
Waarom vannacht liggen draaien en woelen ? Omdat er al 3 jaar iemand is waarmee ik ook een energetische klik heb en daarbij is er ook nog eens lichamelijke aantrekkingskracht. Maar het is fout, dus doen we/ik er niets mee. Van de week is er iets veranderd en was er een kort, maar "fout", momentje. En toch voelde het vertrouwd en "het moet zo zijn". Ik had me erbij neergelegd dat dit het zou zijn, zowel verstandelijk als gevoelsmatig. Uiteraard wel als een soort van voelend dat het misschien (!) ooit nog wel eens "mis zou gaan".
Maar ja toen zei er gisteren iemand dat hij kon zien dat er chemie is tussen ons en nog wat meer. En ja, dan haat ik het soms dat ik een gevoelsmens ben.
Gelukkig leef ik steeds meer naar : alles heeft een reden wat de f*ck die reden ook is. En dat brengt dan gelukkig weer een soort van rust !
Liefs Ikhouvanmij
Ikhouvanmij, vrouw, 52 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende