Ik weet niet meer wanneer het was ..
Maar het lijkt zo lang geleden.
En ik kan het niet helpen, maar ik huil!
Ik zoek jou, maar vind je niet.
Ik roep je naam, maar je antwoordt niet.
Het lijkt wel een roepende in de woestijn en soms doet dat pijn.
Toch blijf ik hopen dat op een dag jij me terug zal begroeten.
Met een glimlach, een lief woord en mooie herinneringen.
Dan zal de zon weer door de donkere wolken breken.
Dan zal ik weer totaal gelukkig zijn!
Vroeger, in de kleuterklassen, was zij mijn beste vriendinnetje.
Samen spelen, alles samen delen, altijd zij en ik.
Tot ze ging verhuizen, ik verloor haar uit het oog.
Vandaar dit gedicht!
Inmiddels heb ik haar wel terug gevonden 