Vergankelijkheid
Ik merk dat ik weer in een dal zit, want dan ga ik schrijven. Het verlies van m'n tante is na m'n opa en m'n vader m'n derde extreem dierbare verlies.
Ik merk dat ik drank nodig heb om m'n emoties te uiten, om te kunnen huilen, om te kunnen rouwen, om de realiteit onder ogen te kunnen zien. Want de realiteit waar ik al m'n hele leven tegen aan loop is vergankelijkheid...
Niets is voor eeuwig, niemand blijft voor eeuwig, ook jijzelf niet. En hoewel mijn angst daarvoor nu al jaren onderdrukt wordt met medicatie, en met succes trouwens, loop ik nu tegen een volgend obstakel: alcoholgebruik.
Tsja, ik ben alleen en ik zou niets anders meer willen, maar hoe makkelijk is het dan om in de avond na je werk een wijntje te pakken? Bleef het maar bij een wijntje, bij mij gaat de fles op. Elke dag.
Ondertussen heb ik hulp ingeschakeld en heb ik 9 juli mijn eerste afspraak met Tactus. In de tussentijd was ik 5 weken gestopt met drinken, maar de verslaving bleek weer te sterk.
Het voelt als falen, ik noem mezelf inmiddels alcoholist, ik merk dat ik zonder niet rouw of kan huilen en ik merk dat ik de vergankelijkheid van het leven nog steeds niet aan kan, in welke vorm dan ook.
Ik voel me eenzaam. In de strijd hiermee, maar ook omdat ik familie connecties mis ondanks mijn inzet, omdat ik me terugtrek van vrienden als het moeilijk wordt, maar ook omdat ik anders niet weet hoe het nog vol te houden.
Mijn houvast is voor nu 9 juli.
Ik merk dat ik drank nodig heb om m'n emoties te uiten, om te kunnen huilen, om te kunnen rouwen, om de realiteit onder ogen te kunnen zien. Want de realiteit waar ik al m'n hele leven tegen aan loop is vergankelijkheid...
Niets is voor eeuwig, niemand blijft voor eeuwig, ook jijzelf niet. En hoewel mijn angst daarvoor nu al jaren onderdrukt wordt met medicatie, en met succes trouwens, loop ik nu tegen een volgend obstakel: alcoholgebruik.
Tsja, ik ben alleen en ik zou niets anders meer willen, maar hoe makkelijk is het dan om in de avond na je werk een wijntje te pakken? Bleef het maar bij een wijntje, bij mij gaat de fles op. Elke dag.
Ondertussen heb ik hulp ingeschakeld en heb ik 9 juli mijn eerste afspraak met Tactus. In de tussentijd was ik 5 weken gestopt met drinken, maar de verslaving bleek weer te sterk.
Het voelt als falen, ik noem mezelf inmiddels alcoholist, ik merk dat ik zonder niet rouw of kan huilen en ik merk dat ik de vergankelijkheid van het leven nog steeds niet aan kan, in welke vorm dan ook.
Ik voel me eenzaam. In de strijd hiermee, maar ook omdat ik familie connecties mis ondanks mijn inzet, omdat ik me terugtrek van vrienden als het moeilijk wordt, maar ook omdat ik anders niet weet hoe het nog vol te houden.
Mijn houvast is voor nu 9 juli.
28 jun 2025
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
zaterdag 28 juni 2025 21:48
Je hebt wel de stap naar hulp gezet, het klinkt alsof je inzicht hebt in jezelf en je proces.. maar hulp nodig hebt om uit deze (zelf)destructieve cirkel/patroon te komen, met dit stuk van het leven om te kunnen gaan. Sterk dat je dat wél aangaat, hoe zwaar ook.
Je ergens alleen in voelen staan is ook enorm naar, fijn dat je voor nu houvast hebt aan 9 juli.
Blijven schrijven, als dat ook helpt! -
BorderlineIris
zondag 29 juni 2025 10:40
Knap van je dat je hulp hebt ingeschakeld. En het is ook niet niks om mensen te verliezen de 1 steekt een sigaret op ook een ernstige verslaving de ander eet een reep chocolade weg en een pizza en een zak chips. Wees niet te hard voor jezelf. Er bewust van zijn is stap nummer 1
-
knowthyself
maandag 30 juni 2025 09:39
Sja, Alcohol heeft... Net zoals iedere andere drug bijwerkingen. Zoals sommige drugs kan het verslavend werken, maar jij lijkt het met mate, doelmatig te gebruiken Hulp is belangrijk zodat je jezelf er niet in verliest Wat goed dat je die al hebt ingeschakeld, nu maar wachten.
Wat ontzettend knap van je hoe je reflecteert. Echt heel knap. Ik bedoel dit niet als schouderklopje of iets, maar oprecht een observatie, die je naast je neer kunt leggen als je hem niet fijn vindt.
Rouw is ingewikkeld. Wees lief voor jezelf, wanneer dat lukt. Sterkte, sadness, met het verlies van je tante.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 aug 2015 My best wasn't good enough
- O 17 jul 2015 Verlatingsangst ( 2 )
- O 24 jan 2015 Luunaa? ( 10 )