Veranderingen worden mij te veel

[VOORDAT IK AAN MIJN VERHAAL BEGIN, IK HEB AL EENS EERDER EEN ACCOUNT GEHAD OP MD (CURACAOTJE) ALLEEN MIJN VERHALEN VERSCHENEN NA HET TYPEN NIET MEER OP HET DASHBOARD, DAAROM MAAKTE IK DIT ACCOUNT AAN OM DOOR TE KUNNEN SCHRIJVEN. OVERIGENS BETEKENT DE NICKNAME HETZELFDE; CURACAOTJE IS IN HET PAPIAMENTU LETTERLIJK KÒRSOU CHIKITU. DUSSE ZOEK 'CURACAOTJE' ALS JULLIE MIJN EERDERE VERHALEN WILLEN LEZEN]

De laatste dagen ben ik eerlijk gezegd niet bepaald blij, maar ik weet eerlijk gezegd niet waarom. Misschien door de stres van school of misschien een meer logische rede; er veranderd nogal wat in mijn leven. For instance, ik mis mijn eigen zussen die in Nederland bivakkeren sinds een paar jaar (ja, daar heb ik het nog steeds moeilijk mee), en dat terwijl we vroeger nog veilig samen waren met z'n zessen. Ik mis ze ontzettend. Misschien is het omdat ik het moeilijk heb met mezelf, en nee niet om mijn seksualiteit, daar ben ik allang achter! Ik vind mezelf als een kluns overkomen en tevens niet goed reageren op bepaalde situaties. Ik wil op dat vlak wel veranderen, alleen het lukt me gewoon niet. Ik heb het gewoon moeilijk met veranderingen. Waarom kan niks gewoon even fijn, gezellig en leuk blijven? Waarom MOET je je soms voelen als een pispaal waar iedereen die langs je loopt tegenaan pist. Ik heb me trouwens mijn hele leven al als een pispaal gevoeld, dus ik ben wel wat gewend. Af en toe luister ik naar mezelf en vraag ik me af; waar zeur je in hemelsnaam over? Er zijn velen die het slechter hebben dan ik, maar dan kom ik weer aan bij mijn eigen ellende... Maar ja, het leven is nou eenmaal zo...

Oh ja, dit is de 'inspirational quote' van de dag:

"Life doesn't get easier, but you just get stronger"