Schrijven challenge: week 2 dag 2

Gisteren de novelle afgerond. Nog niet doorgenomen met mijn vriend, dus dat gaan we de komende dagen doen op momenten dat hij er ruimte voor heeft.

Je zou nou denken: dan was het dus een goede dag. Maar zo voelde het niet. Mijn imposter syndrome was gisteren zeer sterk aanwezig. Ik twijfelde over de twee boeken die ik in april wil schrijven, waaronder de eerste die ik onder een pseudoniem zelf wil uitgeven. De moed zakte me volledig in mijn schoenen. Wat ben ik nou in hemelsnaam aan het proberen? Alsof dit een succes gaat worden, na alle dingen die ik heb geprobeerd.

Ik wilde niet eens meer naar de schrijfclub gaan, tot mijn vriend aangaf dat hij toch wel wilde gaan (zou eerst niet kunnen). Ben er dus toch wel heengegaan, met het idee: misschien kan ik beginnen met plotten, zorgen dat ik een idee van een verhaallijn op papier heb staan.
Maar nope. Het lukte niet. Ik heb de hele avond niks gedaan. En dat was frustrerend.

Daarna heb ik mijn vriend naar zijn huis gebracht. Hij was met de trein gekomen en feitelijk is het voor mij wel omrijden, maar ik had het even nodig om te ventileren over al mijn frustraties en emoties. We hebben samen gebrainstormd en volgens mij staat er wel een solide basis.

Uiteindelijk dus toch enigszins geslaagde dag, al heb ik tijdens de schrijfclub-avond niets gedaan heb.

Zometeen bel ik eerst mijn vriend om de novelle door te nemen. Daarna wil ik echt gaan beginnen met plotten. Hoe beter de outline is die op papier staat, hoe makkelijker het schrijven waarschijnlijk gaat. En dan is echt nodig, zeker gezien dat hele imposter syndrome van me nog wel eens in de weg zit.

Schouders eronder en weer doorgaan, ondanks alle twijfels. Want ik realiseer wel: ik wéét van tevoren niet of mijn idee werkt of niet. Maar ik kan het in ieder geval proberen!
29 mrt 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Nightdream
Nightdream, vrouw, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende