puzzelstukjes
        
We dragen ons leven 
in gedachte 
als puzzelstukjes 
in het rond 
Het leven bestaat uit 
passen en proberen 
steeds weer zoekend 
naar het volgende stukje 
Langzaam wordt het leven gevormd 
hier zo op de grond 
De randen zijn nog grillig 
en de stukjes bijna op 
Wat ontbreekt er in je leven 
waar zoek ik de ontbrekende delen 
Niemand kan het je vertellen 
het word een grote strop 
Alle hoop lijkt verloren 
je gaat er bijna aan kapot 
Totdat er iemand 
verschijnt in je leven 
iemand waarmee 
het heel goed klikt 
Waar je alles mee kan delen 
je zorgen, je geluk en je genot 
Beide die grillige randen 
van de puzzel van ons leven 
Zouden we bij elkaar passen 
valt het te proberen? 
Langzaam kom je tot elkander 
een prachtig streven 
Past jouw puzzel op de ander? 
Of word het een blok om je been? 
Probeer het maar gewoon 
Laat de randen tot elkaar komen 
Pas dan weet je 
of je bij elkaar past 
en misschien wordt je 
dan samen een.
    
    
    gemisa, vrouw, 57 jaar
 
 
 
        Log in om een reactie te plaatsen.
 
    vorige
    volgende