Pijn en schrijven, werkt of het werkt niet!

Het is weer eens nacht, de pijn is heftig en ik kan niet slapen. Ik kan dan paar dingen doen. Film kijken of luisteren naar muziek. Maar ik ga altijd werken aan mijn boek. Ik kan echt zetten dat pijn soms ook een drijfveer is geweest voor het maken van mijn boek. Ik kom echt nu tegen het einde. Ik ben nog bezig met een hoofdstuk op mijn tweede thuis. Het eiland Kreta. Ik vroeg in een groep fans van Kreta, een klein dorpje ergens niet in de buurt van drukte of in de bergen. Nou ik dacht ik krijg daar 10 reacties op. Nou ik heb 23 aparte dorpjes gekregen van heleboel gebruikers. En een Nederlandse die wil mijn helpen als het nodig is, die woont al jaren op Kreta. Dus ik kan dat voorleggen aan haar, van is dit een beetje een goed beeld. Dat is zelfde als een eigenaar van een seksclub en een pastoraal medewerker die ik gewoon netjes heb gevraagd of ze willen helpen. Ze waren bereid.

Ook heb ik een paar mensen die ik echte leven heb als goede vrienden een rol gegeven soms. Mijn beste vriend begint als P.A. (Physician assistant), want ik heb een secretaresse, secretaris-generaal van mijn deel van het Ministerie (zijn 2 voor verschillende redenen). En heb besloten om een oude vriend die heel veel ervaring heeft als lokaal bestuurder in Rotterdam en later als Burgemeester van Maassluis naar Den Haag te brengen. Mooiste is ik heb hem lid gemaakt van de PvdA en in echte leven is, de vriend waarop die die persoon baseer een Theo Hiddema FvD’er.

Ik ben dol op schrijven ook zonder schrijven. Maar ik moet toegeven dat pijn, de gevolgen ervan ik heb dat kunnen gebruiken in de zin dat ik alle negatieve gevoelens zelfs neiging door depressie kan afschrijven aan project, waar veel mensen het eindresultaat van willen zien. Het zal best nog wat kosten. Want ik heb echt geleerd, je schrijft veel en je schrapt veel. Maar alles wat nu spreekwoordelijk maak, is beter dan de bagger van 10 jaar geleden. Ondanks dyslexie begreep ik van mensen die soms ruwe hoofdstukken, dus niet nagekeken dat voor hun voldoende was om meer te willen lezen. Dus ik verwacht dat ik 25 exemplaren wel zal halen. En ik ga dan werken aan vervolg. Maar ik hoop zelf eerst nog een ander boek te schrijven tussendoor.

Maar dat is muziek voor de toekomst… ik ga weer verder!