Pech onderweg. Spontaan trek in een joint.

Dinsdag 27 mei, 2025.

Pech onderweg.

We zijn alweer terug van vakantie. Een week gaat enorm snel. Het was weer lastig afscheid nemen van de prachtige omgeving in Bretagne, maar ik ben toch altijd weer blij om thuis te zijn. Lekker in je eigen bed en weer je eigen spullen bij de hand.

We hebben op 1 dag na prachtig weer gehad. Dat was op woensdag. Dat was ook de dag dat we de auto niet meer konden starten. Daar sta je dan op het parkeerterrein van de supermarkt in Frankrijk in de regen. De display in de auto vertelde me dat we de remmen moesten controleren. Aangezien zowel mijn vrouw als ik de ballen verstand hebben van auto's waren we genoodzaakt om de Europese pechhulp te bellen. Dat ging vrij vlotjes. De pechhulp stond er binnen 45 minuten. Bleek het een lege accu te zijn. Mijn vrouw was boodschappen doen en ik bleef achter in de auto met onze puppy Nyx. Ik dacht dat ik alles had uitgezet, maar blijkbaar toch iets vergeten. De vriendelijk pechhulp meneer pakte een draagbare booster en tot onze grote opluchting was het in een paar seconden gepiept.

De Nederlandse dame van de pechhulp drukte ons op het hart dat we zeker naar een Kia garage moeten om te controleren of de accu nog wel goed is, zodat ze hem eventueel direct kunnen vervangen. Dat was toch weer een half uur verder. Na wat wikken en wegen toch maar gedaan, want je wilt toch ook niet stil komen te staan op de snelweg. Bij de garage aangekomen bleek deze dicht te zijn tot 14uur. Die Fransen eten 's middags altijd uitgebreid. Het was 13u15 en hebben dan maar een flinke ronde gedaan met de hond. De accu bleek in orde en konden snel weer richting ons vakantie adres.

Ik had de GPS opgezet en volgde deze blindelings, want de GPS in mijn hoofd werkt niet zo best. Ik zou nog verdwalen in zo'n mega supermarkt in Frankrijk. En toch voelde er iets niet goed. We waren al een half uur onderweg en we herkenden nog steeds niks. Toen mijn vrouw op de GPS keek waar we naar reden bleek dat we richting Pontrieux reden ipv Saint Quai Portrieux. Zo is een foutje snel gemaakt. Het was duidelijk niet mijn dag. En daarbij was het ook nog baggerweer. Nou ja, dit zijn van die situaties waar je later om kan lachen.

Spontaan trek in een joint.

De volgende dag zijn we naar de markt in Binic gegaan. Daar mogen honden wel gewoon mee naar de openlucht markt.

We hebben daar wat rondgewandeld langs de jachthaven en de zee. Ook hier weer spectaculaire uitzichten in een mooi stadje. De hond was moe en wij hadden wel trek in een bakkie en zijn op een terrasje aan de jachthaven gaan zitten. Een erg leuk etablissement. Direct onder de rotsen in een hoek met uitzicht op zee. Het weer was fantastisch, het was nog vroeg en rustig op het terras en daar op dat moment kreeg ik spontaan zin in een joint. Het is denk ik 25 jaar geleden dat ik mijn laatste heb gerookt. En dat was me niet bevallen. Het thc gehalte is zo hoog geworden dat ik er, toen al, niet meer tegen kon. Het is toch nooit echt mijn ding geweest. Ik had liever het hardere spul. Dan was ik toch meer 'mezelf'. Met een joint op keerde ik meer in mijzelf en werd ik erg onzeker.

Maar toch kwam dat gevoel van een jointje paffen heel eventjes terug. Het was natuurlijk de omgeving, de lekkere thee, het perfecte weer en gezelschap en het zen gevoel. Ik had het gevoel dat mijn hart 10x per minuut klopte. En wat ook meehielp was de heerlijke muziek van Bob Marley en Manu Chau die door de speakers klonk.

Het gevoel van zin in een joint ebte net zo snel weg als mijn vrouw haar koffietje leeg dronk. Het zen gevoel bleef.